Er begint schot in te komen
Ik heb mijn vertinset binnen en heb deze uitgeprobeerd, het is even wennen maar het gaat steeds beter. En het is beter dan plamuur. Voor de spateltjes die je erbij nodig hebt vragen ze snel € 10,-- per stuk, dat is natuurlijk snel verdiend, een stukje hout bewerken kan ik zelf ook, een beetje schuren en je hebt ze in de maat en vorm die je nodig hebt.
De grootste delen heb ik nu aan de voorkant gehad en ik ben intussen naar de achterkant verhuist. Je wilt niet weten wat voor stukken je uit de achterkant haalt, misschien brengt het nog wat op bij de oud ijzerboer.
Wederom komt het "spit" weer erg van pas, je moet er toch niet aan denken dat je dit allemaal op je rug moet slijpen en lassen. Het is elke keer weer een genot om de wagen zo om te kunnen draaien.
Ondertussen is Bart, ik heb hem al eerder in mijn verhalen genoemd, klaar met zijn auto. Hij heeft intussen al een bruidspaar gereden, en de wagen was dan ook net op tijd klaar. Tijdens de keuring kwam hij er achter dat de verdamper ondersteboven zat. Dus Bart, ik vind dat hij was afgekeurd, ook al beweer jij van niet. Na dit euveltje verholpen te hebben kwam de witte Amazon met glans (letterlijk) door de keuring en kon het bruidspaar met een gerust hart trouwen.
Nu viel Bart natuurlijk in een enorm gat, met zijn Amazon geheel klaar, en sociaal als ik ben, heb ik gezegd dat ik dit gat wel wilde dichten en heb hem verteld dat hij wel wat mocht lassen aan mijn wagen. Bart was verschrikkelijk opgelucht dat hij weer iets om handen had en niet doelloos thuis hoefde te zitten.
Een bijkomstigheid is ook dat het wat gezelliger is om met zijn tweeën te werken dan alleen, en ik moet zeggen dat Bart wel weg weet met de losse stukken ijzer, in één keer gaat het nu toch een stuk sneller.
Ik mag nu praten over we, overigens kijkt mijn dochter nog steeds van de zijlijn toe en geeft af en toe wel commentaar, Bart en ik gaan nu verder, samen zetten we er hele stukken in, die ik daarna alleen afwerk, als dat klaar is komt Bart weer even helpen.
We zijn nu bij de achterkant en hebben de wielkast al vervangen, toen de stukken er allemaal uitgeslepen waren was het een heel groot gat. Het spit hebben we aan die kant vastgelast aan het carrosserie, want veel houvast was er niet meer aan die kant. Nu kunnen we de wagen gewoon blijven draaien.
Ik heb ook de portieren naar voren gehaald, we hebben er vier voor een tweedeurs auto, dus even kijken welke het beste zijn. Intussen hebben we al veel chroomwerk schoongemaakt en in folie gewikkeld voor straks.
Voor de portieren heb ik watervast hardboard gekocht à € 12,-- en daar ga ik nieuwe panelen van zagen. Als eerste hang ik dun PVC (0,5mm dik) tegen het portier aan en daar zet ik de panelen tegen aan. De oude boardpanelen hebben hun beste tijd wel gehad na 40 jaar. Ik moet nog even kijken hoe ik dat doe met de panelen achterin, want deze zijn voorgevormd, weer een nieuwe uitdaging.
René Ruiter
