Opnieuw een Volvo Amazon restaureren - EINDELIJK VERZINKEN

Artikelindex

Deel VII

EINDELIJK VERZINKEN

Jerryt en ik hebben onze emmer naar de verzinkerij gebracht, daar hebben we ook nog een rondleiding door het bedrijf gehad. Nu ik de trommels heb gezien had ik wel 2 emmers vol kunnen aanleveren. We weten nu ook hoe het materiaal in de kunststof trommel zijn minpool krijgt. En over een kleine week is alles klaar.

Als ik dan weer met de auto bezig ben kom ik toch nog steeds onderdelen tegen waarvan ik denk die had ik ook nog kunnen verzinken, terwijl ik dacht alles al te hebben.

Karin heeft de emmers met verzinkte onderdelen weer opgehaald. Ik moet zeggen, ik had verwacht dat alles er mooi zou uitzien, maar er zitten stukken bij die niet goed ontroest (ja, ik had niet overal alles er goed af gehaald) en verzinkt zijn.
Volgende keer (als deze ooit komt) dan zal ik alles nog beter schoonmaken (zelf even in de zwavelzuur hangen) en meer aanleveren zodat de trommel ongeveer halfvol komt, hierdoor raken de elektroden(- pool) beter het materiaal en wordt het beter verzinkt. Een verzinker laat alles maar een gemiddelde tijd in het zwavelzuur om de omloopsnelheid te krijgen. Zo zie je maar je blijft leren. Overigens het meeste ziet er wel mooi uit.

Met een paar verdeeldozen van Xenos (waren de goedkoopste) heb ik alle bouten, moeren, veren, volgringen, parkers, slotonderdelen etc. per soort in de vakjes gedaan. Was dit nu een linkse moer of UNF of toch UNC? De grote delen die er bij zaten zijn wat makkelijker in te delen, maar die kleine dingen, waar was dit ook al weer voor? Ik moet zeggen dat de meeste klemmetjes, veertjes etc ik wel kan plaatsen. Het is wel een hele uitzoekerij en het kost wel een paar avonden. Gelukkig heb ik veel foto's gemaakt.

Je hebt zo 10 assortimentsdozen vol met kleine onderdelen, dat ziet er erg mooi uit. O.ja nu kan ik eindelijk de kachelunit verder in elkaar zetten en apart leggen. De rubbers hiervoor had ik al van het VOD gekregen. Ook heb ik nu veel losse onderdelen gestraald en in de epoxy primer gezet. Als alles zo hangt te drogen krijg je toch een goed gevoel, zo van het begint ergens op te lijken.
Eén van mijn kasten begint al aardig vol te raken van onderdelen die klaar zijn. Zo werk je een tijdje aan de carrosserie en dan weer aan wat onderdelen. Het lijkt wel of het gereedmaken van de losse onderdelen sneller gaat dan het lassen aan de carrosserie. Heb je het ene stuk net dicht zitten komt er weer een nieuw gat tevoorschijn. Ik richt mij nu eerst helemaal op de voorkant, als eerste de bijrijderkant afmaken en dan de chauffeurskant. Het begint nu ook kouder te worden in de schuur, de enige verwarming komt van een straalkacheltje wat op een gasfles staat, hoewel als je bezig bent vergeet je al snel de koude. Om eerlijk te zijn na 2 uur in een schuur te staan met een temperatuur van onder het vriespunt dan krijg je wel zin om thuis even een lekker bakje thee te gaan drinken.

Ik ben nu ook begonnen om de remdrukverdelers (model 69 dus 2 stuks) en de hoofdremcilinder weer te voorzien van nieuwe rubbers en te monteren. Over de remklauwen twijfel ik nog een beetje zal ik deze ook reviseren of gewoon 2 gereviseerde klauwen kopen, het scheelt wel tijd. Ik moet natuurlijk wel de financiën een beetje in de gaten houden.

Rene Ruiter