Deel II
Nu echt aan de slag!
We hebben de wagen opgehaald uit haar stalling, is wel erg apart in een sneeuwbui en met een vastzittende rem. Ik moet zeggen dat Jerryt (mijn zoon) en ik ons bijna een hernia geduwd hebben over het weiland, totdat ze dicht genoeg bij de weg was om de sleepkabel te gebruiken.
Het was gelukkig maar een klein stukje naar haar huidige bestemming, dus mocht de combi ervoor. Ik denk dat de gewichtverhouding niet helemaal klopte, maar het leverde wel een paar mooie foto's op.
In haar nieuwe onderkomen, jullie merken wel dat we over de sedan als haar spreken, vanwege de mooie vormen en bij de combi vanwege de robuuste vorm over hem, hebben Lillan en ik haar vrij snel ontdaan van alle losse delen. Na twee dagen was alles wat los zat er al af en konden we de schade zien. Tot nu toe valt het mee als ik zie wat er gelast moet worden. Het weer zit ons niet helemaal mee, er is geen verwarming in de schuur, dus we werken er onder nul. Een kleine infrarood kachel geeft iets verlichting van de kou.
Nu werd het enthousiasme van Lillan ook wat minder, want na de snelle start kwamen de vastzittende bouten en onderdelen, de snelheid ging er een beetje uit. "Op TV gaat het toch heel anders" merkte ze op. Ook de kou begon zijn tol te eisen. Dus het razende enthousiasme van eerst sloeg al snel om in allerlei excuses.
De harde waarheid is dat je weer alleen staat te krabben en te kleumen. Gelukkig kwam Bart al snel met het aanbod om de kantelbrug te gaan halen, hij was klaar met spuiten en zou nu gaan beginnen met opbouwen. Het verhaal van Bart zou ook zeker een boek vullen maar dat mag hij zelf gaan doen. Het bleek ook verrassend eenvoudig om de Amazon in de kantelbrug te monteren, van zijn assen te ontdoen en haar op de rug te leggen. Het werkt een stuk eenvoudiger als ze zo ligt / hangt. De eerste bituum vloog er ook zo af, even de föhn erop, plamuurmes erlangs en bijna kaal. Nu die rottige hoekjes nog.
Op een avond belde Bart mij op, hij had zijn oog laten vallen op een sloop Amazon, volgens hem zag ze er beter uit dan onze Rode, of ik even snel wilde beslissen of we haar samen zouden kopen. Omdat ik toch even moest nadenken was iemand anders ons al weer voor. Maar Bart kan lekker doordrammen dus we zaten weer in de race. Nu maar snel beslist , gekocht en overgeschreven op Karin's naam. Zo hadden we er nog een Amazon bij, nou ja een halve dan.
Twee dagen later de wagen opgehaald en deze bleek toch wat minder goed dan in eerste instantie. Er was al heel wat aan gerestaureerd en weer gestopt met restaureren.
Nu moet ik zeggen dat je op de TV ziet dat ze in één dag een auto kompleet kunnen strippen en dan denk je, het is TV man, even stoppen en weer verder. Nu hebben Bart en ik het toch in een middag gered om dit te evenaren. Het was wel zo dat als een bout vast bleef zitten de flex eroverheen ging, dus snel voor mooi. Het plaatwerk wat we er uit wilde halen bleek bedroevend en dat hebben we ook grotendeels laten zitten.
Rene en soms Lillan
