NOG 4 MAANDEN TE GAAN?
De transplantatie van de voorruit gaat erg mooi het heeft wel veel werk gevergd om de buitenhuid eraf te halen en alles pas te maken, maar dan samen met Bart het raam erin zetten blijkt uiteindelijk gladjes te verlopen, nu nog even alles aflassen en vertinnen.
Het resultaat mag er dan ook zijn, alleen boven op het dak zie je een litteken maar voor de rest zit alles uit het zicht.
Er is de laatste tijd veel gebeurt wat nogal een impact heeft op mijn restauratie, gekscheerend had ik wel eens gezegd dat ik aan het eind van dit jaar klaar zou zijn met de restauratie, nu is dat wel erg dichtbij gekomen. Ik heb begin september te horen gekregen dat er een andere bestemming is voor de schuur waar ik in zit en dat ze deze willen gaan gebruiken in januari.
En daar sta je nog 4 maanden te gaan met een auto die nog niet afgelast is en in het spit hangt.
Je gaat dan denken wat nu? Krijg ik het werkelijk voor elkaar of moet ik toch realistisch zijn en alles verplaatsen, maar waar naar toe?????
Ik moet zeggen dat je na deze boodschap toch een beetje onrustig wordt. Uiteindelijk denk je dan, ik zal ze eens wat laten zien, nu zit ik bijna elke avond bij de auto en vraag wat meer hulp.
Na deze mededeling lijkt het wel of je vleugels krijgt, zodra het weer het toelaat, zet ik de straalkast buiten, dat scheelt met het stof en straal weer een paar losse onderdelen, alles netjes verpakken en warm wegzetten. Als er weer genoeg is spuit ik alles in de epoxy en zo slinkt de stapel met losse delen toch wel snel. Ik moet alleen nog wat grote delen stralen zoals een subframe, trommels (buitenkant) draagstangen, veren etc. Vanwege de tijd ga ik dit maar uitbesteden aan een professionele straler, ook hier blijkt weer met wat navraag en rondrijden scheelt dat veel geld.
Nu ik dit weggebracht heb moet ik alles als het klaar is direct spuiten, en dat blijkt de zelfde middag al te zijn dus snel mijn spuithokje weer opgezet alles klaar gemaakt en dan ben je niet voor half 11 thuis, moe maar voldaan.
Een lastig klusje is nog het U-profieltje onder de voorruit voor het motorkaprubber, dat profiel zit opgerold, natuurlijk naar de verkeerde kant, na veel geduld krijg ik de strip redelijk recht zodat (weer we) het vast kunnen lassen. Dit is echt geen klusje om alleen te doen.
Nu kan ik de carrosserie nog even nalopen voor de laatste lasjes en dan eindelijk kan ik zeggen HET LASWERK ZIT EROP ( misschien nog wat met de deuren en spatborden).
Ja, dan moet het grote spuitwerk komen, hiervoor ga ik een tent maken met wit plastic, dit ik over de auto span, lamp erop en je hebt direct meer licht op tafel en het is ook warmer onder het zeil. Jerryt (mijn zoon) heeft me daar bij geholpen, je hoort het nu helpt de zoon meer als de dochter. We hebben ook de laatste stukjes bitumen van de auto verwijdert, waar komen die ineens vandaan? Hierna kan eindelijk alles ontvet worden en met een heerlijke warme dag heb ik het grootste deel van de carrosserie in de epoxy primer gezet. Als je nu naar de auto kijkt dan heb je toch het gevoel, het gaat wat worden en dat alles in 1 maand tijd.
Aan de achterzijde zitten de ribbelplaten (helemaal onderaan), het zwakke punt hiervan is de aanhechting aan de rest van de auto. Doordat er beweging blijft zitten in de ribbelplaat komt er vocht tussen en gaat het hier roesten. Ik heb nu aan de achterzijde van de ribbelplaat een schuin stukje staf (rond 5mm) gelast, dit geeft zoveel stijfheid in de plaat dat deze niet meer beweegt, volgens mij voorkom ik hiermee in de toekomst wat roest-ellende.
René Ruiter
