Eigenljk gisteren, niet vandaag: de lascursus die onze club samen met het 240/260 Register aanbood. Vanuit de V700 waren we met z'n tweeen, vanuit het Register waren er zo'n 10 deelnemers.
De ochtend werd besteed aan theorie, of in elk geval aan vertellen over lassen en lasapparaten (en over autorestauraties, want Rustbuster, de cursusaanbieder, komt voort uit de hobby van het rijden met en restaureren van volkswagenbusjes).
De cursus richt zich voornamelijk op het maken van proplassen: je neemt twee plaatdelen, maakt in een ervan een serie gaatjes, en legt dat over het andere plaatdeel heen. Vervolgens las je die gaatjes vol, en smelt zo de twee delen aan elkaar. Het klinkt makkelijk, en dat is het dus in het begin niet...
Maar daar kom je pas 's middags achter, tijdens het praktijkgedeelte. na een korte demonstratie hoe je het lastoestel wel en niet moet instellen (een echt foute instelling kan je horen aan het geluid tijdens het lassen) mochten we zelf gaan experimenteren zowel met blik als met wat dikkere strips. Twee metalen plaatjes aan elkaar maken, verschillende lasapparaten (er waren 4 verschillende te proberen), verschillende maten lasdraad (meestal 0,6 mm, maar ook eentje met 0,8mm)... Mijn eerste proplassen zaten naast de gaatjes, kwamen niet door de onderste plaat, of brandden er juist een groot gaat in. Correct afstellen van het lastoestel helpt behoorlijk: daarna begonnen de proplassen zowaar ergens op te lijken!
Na de theepauze was eht tijd voor een echt werkstukje: met drie plaatjes blik maakten we een dorpelsectie: twee plaatjes die je haaks moest vouwen, een derde eerst kwartrond walsen en vervolgens een klein stukje zetten. Opnieuw de juiste delen voorzien van gaatjes, en het spul met proplassen aan elkaar hechten. Tot mijn vreugde leken mijn proplassen er nu echt op (op de meeste lasapparaten) en werd het nog een heel redelijk geheel.
Om het helemaal af te maken, heeft de cursusleider nog gedemonstreerd hoe je door afslijpen en vertinnen de lassen keurig kunt laten verdwijnen, en mooi glad plaatstaal overhoudt.
Als je na deze cursus thuis nog wat oefent, moet iets kleins als een rotte accubak geen enkel probleem meer zijn om zelf op te lossen! Zichtplaatwerk blijft natuurlijk wel een wat ander verhaal: staal trekt toch in allerlei interessante richtingen krom als je teveel hitte inbrengt met het lassen. Dat toonde het verschil tussen de vlakke plaatjes en de dorpelsectie overduidelijk aan.
Ik vond het een uiterst zinvolle besteding van 100 euro en een vrije dag...
