het probleem van een "iets te grote" luchtspleet is dat je het bijna niet merkt als de koppeling bij de wat hogere toerentallen langzaam blijft slippen.
normaal gesproken is er bij volgas maximaal tot 2300 toeren enige slip. als de luchtspleet groter wordt, loopt dit toerental ook op. Hier merk je tijdens het rijden echt niet veel van, maar het zorgt wel voor extra slijtage.
het slippen van de koppeling merk je bij een voetkoppeling duidelijker, omdat je daarbij een vaste knijpkracht op de drukgroep hebt (diafragmaveren). Dus bij ieder toerental waarbij het motorkoppel de knijpkracht overwint, gaat die slippen, en loopt het toerental op, terwijl hij net zo hard blijft slippen.
Bij een centrifugaalkoppeling wordt de slipneiging bij hogere toeren automatisch minder. het is dus zo dat als hij bij een bepaald lager toerental slipt, het toerental oploopt (waardoor de slipneiging minder wordt, en het slippen weer ophoudt). Dit gaat zo vloeiend dat je het bijna niet merkt.
het ideale afstelgebied voor de luchtspleet (voor maximaal soepel aangrijpen + levensduur) is 0,1 tot 0,3 mm.
De controlewaarde (dat betekent, het is zinnig om te gaan stellen als de afwijking groter is dan ...) is 0,1 tot 0,5 mm.
als je dus inmiddels op 0,55 zit, is het zinnig om te stellen zodat je weer in de 0,1-0,3 zone terecht komt. plaatjes terugmonteren de 0,3 mm dunner zijn dus.
