1.7 Turbo 440 in 343DL

jep, loopvlak van de band is smaller als de velg zodat de zijwangen naar de velgrand getrokken worden.

Jep, klopt!

Leuke bandjes, alleen denk ik dat het best een moeite gaat kosten om ze warm te rijden :+





(Misschien kan ik straks wel wheelies maken )

ik zou meer voor de homokineten vrezen met het sperdiff, deze banden hebben als ze wat opwarmen al gauw veel meer gripoppervlak als normale bandjes; misschien een idee om dit rubber met open diff te voeren voor de snelle rondetijden?

Warm rijden is niet zo'n probleem (op midland misschien wel inderdaad). Homokineten krijgen het wel zwaar te verduren hoewel het me zou verbazen als dit snel voor problemen zorgt.
Idee van Anjo lijkt me verstandig (open diff). Gelast diff is met zo'n banden ook niet echt nodig.

Cardan zal deze bandjes niet leuk vinden. Ik zou zeker geen clutchdump, wheelspin, burn out grapjes met deze banden uit proberen te halen!
Vind ze wel heel stoer uitzien, plaats eens een overzichtsfoto (incl auto en wielen)!

clutchdump kan altijd, ook met volledige grip.

is vooral slecht voor je koppeling en primaire aandrijflijn

De banden staan inderdaad iets getrokken, maar dat mogen ze hebben. Tegen mijn verwachting in, wordt het (en het zijn formule banden) bij de formule auto's ook gedaan.

iets directer stuurgedrag is het effect op de vooras doordat de band minder de neiging krijgt om over de velg heen te rollen

Morgen moet 't wagentje eindelijk weer gaan werken!!!

Vandaag nog effe gauw de achteras gefixt; de aandrijfbouten waren weer losgelopen en ??n bout was afgebroken. Daarnaast was de trompet (waaraan de aandrijfas zit bevestigd aan de wielkant) flink beschadigd. Deze is dus vervangen. Meteen ook het wiellager vervangen: zat ook speling op.
Daarnaast heb ik de topmounts vervangen van de veerpoten. Deze waren volledig afgescheurd. Heb nu die van een ouder type gebruikt want die schijnen net iets degelijker te zijn. Daarnaast nog effe de olie ververst. Dan kantie er weer tegenaan!!!!

Morgen het begin van de Kamikaze Drift Cup 2010!!!!

Have fun today.

Wat een zware dag (lees:klotedag)!!!

Ik was goed voorbereid. Had afgelopen week nog gauw een aandrijfas, wiellager, trompet, topmounts en olie kunnen vervangen. Vrijdagmiddag vrijgenomen van 't werk en alles klaargezet. Vrijdagavond stond de 343T weer netjes op de trailer. De 244 weer afgeladen met gereedschap, banden, reserve-onderdelen en goede moed. We gaan ervoor! Kamikaze-Cup wedstrijd nummero 1!!!

Om precies 08.45 was ik aangekomen in Enspijk. Het driften vandaag was te doen op het terrein van een oude slipschool: Rivierenland.
Het leek een prachtige lokatie: veel asfalt, veel leuke bochtjes.........zag er lekker uit!!!

We waren een uur later gestart dan de planning was. Ik was begonnen met de slicks aan de achterkant. Al rijdende naar de start toe stond ik op het verbindingsstuk al meteen al achterstevoren: het was gigantisch spekglad! Het leek je alsof je op ijs reed! Niet alleen de verbindingsstukken maar ook het daadwerkelijke circuit bleek spek en spekglad: de baan was gigantisch tricky. Het asfalt dat er lag was best grof (daar had je veel grip), maar er lag ook bitumen; spekglad. Deze overgang maakt het driften gigantisch moeilijk!
De eerste bocht was een lange mooie ronde 180 graden bocht. Een handrem-entree was een must. Zo kon je namelijk met een hoge snelheid de bocht in met veel hoek. De handrem bleek bij mij al vrij snel een no-go. ??n van m'n remcilinders achter was lek waardoor de trommel vet werd en dus nagenoeg niet remde. Da's balen. Het lastige van deze bocht was dat de binnenbocht bitumen was en de buitenbocht grof asfalt. Het meest ideale was om over het groffe gedeelte te rijden. En dat was link: dit groffe gedeelte was slechts een meter of 3 breed en daarnaast stond er, zonder pardon, struiken en bomen. ??n keer uit de bocht, en je zou je auto af kunnen schrijven. Het was een enge bocht, aangezien je hem met een snelheidje van 60km/h in moest zetten. M'n collegadrifters hadden een voordeel met hun handrem, die haalt namelijk de snelheid eruit. Ik, daarentegen, moest hem in een drift krijgen door lompweg het gas in te trappen en het stuur om te gooien. Dat ging hard......en ik heb in die bochten enige moment last gehad van angst.......maar affijn, we moesten het er maar mee doen. Eerst was het kunst om de goede banden te vinden; na 4 keer te zijn gestopt had ik eindelijk een goede bandenkeuze! Het was alweer kwart voor 11! Ik moest nu maar eens oefenen, veel oefenen, maar na het volgende rondje sloeg het noodlot weer toe: cardanas nummero 1 was op! Ik reed nog steeds met een originele cardanas aangezien ik nog steeds problemen ondervond met de reco-prop. Het rubber was gescheurd, tijd voor een nieuwe dus! Normaal wissel ik zo'n ding in 10-15 minuten. Deze keer viel het tegen. Eerst de auto met een paar man op de oprij-platen van de trailer geduwd. De moed zakte me in de schoenen. De auto stond precies boven een flinke plas water. Effe gauw een zeiltje gelegd, maar binnen 3 seconden stond het water al op het zeil. Verstand op nul, trui uit en in het water gaan liggen. Tering wat wast het koud. Na een minuutje of 5 vechten was de cardanas er onderuit. Volgende! Flink wat slaan met de hamer en vloeken kwam eraan te pas.........tering, het ding was totaal vastgelopen op de splines en was geen beweging in te krijgen. Hartstikke vast!!! Uiteindelijk een paar schaafwonden en een uur later zat hij eronder! Gauw die natte kleren uit en een dikke trui aan, zitten en GAS!!! 4 rondjes verder was het tijd voor de pauze. Even tot rust komen. Hoe is de status: Ik had het baantje nog totaal niet onder de knie en om 13.00 uur moest er voor punten gereden worden. Ik had de moed al opgegeven en dat hield me rustig. Gelukkig kreeg ik nog een geruststellende sms van Frits: "De meest lastige circuits maken de beste coureurs". Precies wat ik nodig had. Ik had niets te verliezen, ik kon alleen nog maar m'n best doen.
13.00 uur. Rijden. We kregen 1 oefenronde en 5 ronden welke voor punten telden. Startsein. Gas! Naar de eerste bocht, lomp aan het stuur trekken en dwars!!! Hij ging en hij ging lekker! Ineens dat gladde stuk, wielen rondom blokkeren en wachten tot de auto bijna was uitgeschoven en heel beheerst op het gas.... hij spinde, SHIT, herstellen en door naar de volgende bocht. Hij valt dood.........shit......eindelijk weer een stuk met grip...........gas erop, kont omgooien, de laatste 180 graden bocht in, vol in de toerenbegrenzer en eindelijk weer snelheid en maximale hoek! Lekker!!!!
Volgende rondje. Opperste concentratie. Ik probeerde van m'n fouten te leren en het ging steeds beter. Ook de jury zag gelukkig dat ik uit alle macht het uiterste uit de auto probeerde te krijgen. Ik toonde lef en liet me zien dat ik me niet zomaar uit het veld zou laten slaan! Dat werd uiteindelijk nog beloond door een 5e plek. 5 uit de 7, dat was lang niet slecht voor iemand die problemen had met zijn wagen!
Het werd die dag steeds droger. Dat was in mijn voordeel. Hierdoor spinde de wagen steeds minder snel en kon ik laten zien dat ik specactulair kon rijden.
De jury besloot op gegeven moment dat iedereen opnieuw voor punten mocht rijden. dit was om half 4 'smiddags. Aangezien het steeds beter ging was dit m'n kans! Ik kon nog hoger eindigen. Toch zat die eerste lange snelle bocht me nog dwars. De tweede versnelling was eigenlijk te kort, maar in z'n derde versnelling kon hij het niet trekken. Idee: ik zet de toerenbegrenzer later in! Waarom ben ik daar niet eerder op gekomen?!?!?! Snel de laptop eraan, maar voordat ik hieraan kon beginnen moest ik rijden. Ik had 2 ronden te gaan. Daarin moest ik laten zien wat ik kon. We gaan ervoor!!! Dan maar zonder wijziging aan de toerenbegrenzer!
Startsein, de eerste bocht in, halverwege de bocht zat ik in steerlock! Lekker dwars, dat levert punten op, netjes de snelheid eruit halen en op naar de volgende bocht.............. BWUUUUUUHHHHH..........stil............hij viel dood........DE MOTOR viel stil. Ik zag de jury beduusd kijken en ik besefte zojuist dat ik m'n eerste ronde had verknalt, lag het aan mij of aan de auto? Snel starten en de volgende bocht in; ik moest zoveel mogelijk punten scoren. Weer viel hij stil. Hij viel compleet DOOD! Verdomme! Starten, gas erop, ik laat me niet kennen. Volgende bocht: weer stil. Jongens, hoe kan dit nu gebeuren!
De tweede ronde ben ik niet eens aan begonnen, eerst snel kijken of ik het euvel kon vinden. Het bleek de waste-gateslang. Deze was gescheurd. Hierdoor liep de turbodruk te hoog op wordt de brandstoftoevoer afgesloten. Binnen een kwartier had ik het gerepareerd. Maar het was te laat. De punten waren verdeeld en ik moest het doen met de laatste plaats. Ik was DE pechvogel van die dag. Ik was geergerd, teleurgesteld.
Maar we mochten nog vrij rijden. Ik zal eens laten zien wat ik en de auto kan. Nog even een paar mooie rondes gereden en kreeg naderhand nog complimenten van de jury: "Dit willen we nooit meer zien, de volgende keer moet je gewoon meer geluk hebben".
Ik heb mezelf belooft dat ik die dag pas naar huis zou gaan wanneer de auto kapot was. Ik ben hem nog bijna een uur aan het "aftrappen" geweest. Ik heb in dat uur nog veel bijgeleerd. Heel veel. Wat was dat baantje gigantisch tricky, maar ik ben een beter coureur geworden!
Uiteindelijk gaf de cardanas de geest en was het tijd om naar huis te gaan.

Fotootje: