Nieuwkomer met PV444

..... Nu ging het dan gebeuren, haar 3-bakkie werd een 4-bakkie, de ruilbak was opengemaakt, gecontroleerd en er moesten welliswaar nieuwe naaldlagers in, achterste lagers en de hulpas en lagers waren wat minder, die moesten vernieuwd .... de aandrijfas, haar aandrijfas .... werd op reis gestuurd naar Venlo, daar vakkundig iets ingekort en gebalanceerd, en die hoopte ze volgende week weer terug te krijgen ...

Ondertussen waren de SU carburateurs weer terug .... en als nieuw .... gelukkig dacht onze Rooie, al mijn vitale delen reizen maar het land door en ik sta hier maar te staan. Ze werd er een beetje nerveus van, en ook al wist ze diep in haar carterpan dat alles wel goed zou komen, helemaal lekker zit het een auto niet als er zoveel tegelijkertijd met je gebeurt ...
Zojuist hoorde ze dat haar kachelkraan ook niet meer goed was, wat we eigenlijk al wisten, maar goed dat daar vervanging in de vorm van Amazon onderdelen voor bestonden, en dat het nu zelfs mogelijk was het vanuit haar interieur te bedienen, dat was wel een verbetering waar ze even blij van werd. Alle beetjes hielpen.

Schakelaar, metertjes, lampen, tandwielen en bekabeling .... niet te vergeten, haar uitlaat .... haar uitlaat, ze dacht het een beetje besmuikt, over zoiets dacht je als oudere dame alleen, je sprak het niet hardop uit .... niet te vergeten, haar brandstoppomp was als nieuw, volledig gereviseerd en geglaspareld .... wat dat betekende wist ze niet, maar het klonk zo mooi dat ze het woord vanbuiten had geleerd en er tegen de Amazon al zo vaak over gesproken had, dat ie gisteren iets geergerd, zei: Nou hou maar eens op over die Swarovski benzinepomp van je ..... die kennen we nu wel hoor !!

Het was een hele lijst, maar het eind resultaat zou er niet om liegen, dat wist ze zeker. En 's Avonds kletste ze honderduit met de P1800, waar ze stilletjes wel wat medelijden mee had, die stond hier nu al zo lang, er moest nog ontzettend veel aan hem gebeuren, maar gelukkig hield hij er de moed wel in, de Amazon vertelde ook vaak moppen, en vaker dezelfde, maar dat gaf niet, gelachen werd er toch om ....

Best gezellig zo met een paar Volvo's bij elkaar, en heel af en toe een vreemde eend in de bijt, maar ook die werd meestal vrij snel in het cluppie opgenomen, zo waren ze wel, geen discriminatie ....

..... wordt vervolgd .....

..... Het was nu alweer enige dagen geleden, dat de "nieuwe"versnellingsbak onder handen was genomen, Kevin, de monteur-meneer had er nog op zondag aan gewerkt! Ze hoorde hem de diverse tandwielen en assen in elkaar schuiven, zo'n M4 was schijnbaar toch weer wat anders dan de M40. Zou het lukken dacht onze Rooie ... want er moest nog zoveel gebeuren ener was altijd wel iets dat tegen zat, al was het nog maar zo'n klein onderdeeltje, als het er niet was kon er niet verder gewerkt worden ...

Het schijfremsysteem vorderde ook, alhoewel er wel met remleidingen gewisseld moest worden, de originele (waren bijna nieuwe) achterste pasten nu voor, en de voorste gingen naar achter of hoe zat dat ook weer en er moest in verband met de rembekrachtiging ook iets robuust maar evenzo creatiefs bedacht worden. Nou het duizelde onze Rooie toch wel een beetje. Dat was toch wel een moeilijk beroep, automonteur-meneer te worden. Je moest van alle markten thuis zijn .... Ondertussen, kon de motor pas teruggeplaatst worden als al die onderdelen er waren en in elkaar gezet waren ....

Stilletjes hoopte ze dat het dit weekend nog zou lukken, maar gisteren kreeg ze een domper, ze hoorde hoe haar baas overlegde met Kevin, ze noemde hem nu ook maar met zijn voornaam, dat ge-meneer was niet meer van deze tijd. Vroeger was alles vormelijker. ja meneer .... goed hoor, Brigadier ... jawel meneer de commissaris ... en zeker voor de Dokter en de Notaris, werd nog echt de hoed afgenomen of tikten de agenten tegen de pet ...
Maar om op de domper terug te komen, dit weekeinde rijdend Middelbeers verlaten zat er wellicht niet in ... En nu had ze zich zo verschrikkelijk verheugd op de Volvo Klassieker Beurs in het Autotron te Rosmalen .... Haar baas ook, maar wat niet kon, kon niet, en een haast klus was nooit goed. Met een treurige blik op haar grille en daarboven die akelig lege ruimte waar haar motorkap normaal zat, vertelde ze het aan de P1800 .... en die vond het ook heel jammer voor haar, maar tegelijkertijd zei hij: Bedenk ik ben ook al jaren niet kunnen gaan, en dat is ook niet leuk, maar weet je wat, als ik ook weer hier de deur uit kan, rijden we volgend jaar gewoon samen !
Meteen was onze Rooie wat opgefleurd door die aardige woorden, samen met die P1800, dat was ook leuk en dan mocht hij voorop rijden, als ie niet te hard reed, kon ze tenminste genieten van het mooie uitzicht op dat lekkere k.....ntje .... en ze glimlachte nog eens extra bij de gedachte ...

Haar baas zou wel gaan, dan maar met de "gewone" auto, ook al vond ze die Italiaan best aardig, ze was liever zelf gegaan. Hij was wel altijd heel hoffelijk naar haar toe, hij had aan haar zelfs zijn garageplaats afgestaan, en stond nu zelf buiten, daar was ze heel blij om, 't was een echte Italiaanse Heer !! Jammer eigenlijk dat ze hem zo weinig sprak de laatste weken, want hij kon echt wel mooi over Italië vertellen, en over de Fiat fabrieken in Turijn en Lingotto ... en toen ze hem, een tijdje geleden, de betekenis van Volvo vertelde, dat het "ik rol" is, vertelde hij haar wat Fiat betekende: "Fabrico Italiane d`Automobili di Torino" ... en hoe hij dat zo zei, werd ze bijna jaloers, goh dat klonk toch ook wel erg mooi ... al begreep ze niet wat het betekende, dat rolde eruit alsof je rode wijn gedronken had zo soepeltjes ....

..... wordt vervolgd .....

Jammer ,we zien haar dus niet op de volvo beurs dit jaar. Haar baasje dus wel !

De kans is klein, Niek, Kevin wilde het niet forceren, en dat wil ik ook niet, klein, heel klein kansje, als alles meezit ... we zien het wel .... zelf kom ik natuurlijk wel .... onze hoffelijke Italiaan vind het niet erg om ons naar Rosmalen te brengen.
Misschien kunnen we er zelfs een weekend van maken, pakken we onze kampeerauto.

Was er niet een camping op loopafstand, bij het Autotron ? Of camperplaats, bij sommige evenementen zie je dat ze soms voor een of twee nachten een campergedeelte inrichten ..... Dat zou ideaal zijn.

Gr. Daniel

Volgens mij kun je niet bij het Autotron zelf in een camper overnachten. Je kunt het navragen bij de organisatie. Er is een camping pal naast ,maar je moet wel een kilometer of vier omrijden om daar vanaf het Autotron te komen. Er staat namelijk een hek met gesloten poort tussen de camping en Autotron. Ik herinner me, dat die poort tijdens een jubileumweekend van de club wel open stond,zodat de afstand toen heel kort was. Maar dat zal tijdens de beurs waarschijnlijk niet zo zijn. Je kunt natuurlijk wel met de camper komen op zaterdag en dan na de beurs op zaterdag naar de camping gaan en zondagochtend de camping verlaten en naar de beurs op zondag komen. Ik dacht dat de camping Vinkeloord heette. De organisatie van de beurs zal dit wel weten. Groeten Niek de Boer.

Merci Niek,
Dat is dichtbij, dan gaan we daar naartoe, weersberichten zijn goed ..... dus dat is ook gunstig ...

Gr. Daniel

Bericht vanuit de organisatie: Er ligt inderdaad een camping naast het Autotron, maar zoals Niek al terecht opmerkte, de poort tussen beide terreinen is dicht en je dient dus inderdaad om te rijden / lopen. De camping heet Dierenbos, en als je via de site van de beurs kijkt www.dierenbos.nl/volvo-klassieker?arriva...=3&period=1&subjects[]=9-2&special=volvo%2Clmk&sort=best_match&direction=desc is er ook een speciale prijs voor beursgangers. Helaas geldt dat alleen bij minimaal twee overnachtingen en kan ik niet garanderen dat er nog plaats is. In ieder geval kun je via deze link wel de juiste informatie vinden.

Met vriendelijke groet,
Paul Franse

Hartelijk dank, Paul,
Ga daar kijken.
Gr. Daniel

..... Pffff .... whaaaa .... als ze haar motorkap op had gehad was dit een forse gaap geweest ... onze Rooie wreef zich de koplampen nog maar eens uit, deze morgen. Het was vannacht heel laat geworden, tot een uur of vier hadden ze staan te praten en vertellen, heel gezellig maar 's ochtends was je dan als oude dame, kapot. Die jonge gasten konden daar beter tegen .... Nou ja jonge .... er was ondertussen een licht blauwe Volvo 145 2.0 E DL uit 1972 bij gekomen. Ze begon langzaam de nieuwere modellen te herkennen .... Die arme jongen had me toch een klapper gemaakt, een SUV met een whatsappende chauffeur, was er, bij een stoplicht, vol achterin gereden!

Daar had die monteur-mene.... Kevin, een hele kluif aan en omdat hij toch effe moest wachten op onderdelen voor haar, was hij voortvarend aan de slag gegaan, en zelfs al wat laswerk verricht, oei ... dat wist ze nog goed, dat deed pijn als je zo gelast werd, bij haar was het nog zonder verdoving gebeurt en ze had zich moeten verbijten, haar grille de hele tijd zo stevig op mekaar geklemd gehouden, dat ze, er een tijdje, krampen in haar kapscharnieren, aan had overgehouden ....
En of het nu die uitgewerkte verdoving was, maar in ieder geval die 145 had 's avonds, de hele tijd, aan een stuk door, verteld en gepraat .... eigenlijk hetzelfde, maar goed .... En hij had natuurlijk zoveel te vertellen over zijn eerste grote ongeluk, en dat het hem ook nog op een zo ongelukkige plaats getroffen had, vol in zijn derrière, om het netjes te zeggen, en dat daar nu aan getrokken, gehamerd, gelast en geschuurd moest worden .... pffff .... bij de gedachte alleen al werd het haar onwel. Wat een rot plaats ....

Eerst vertelde hij natuurlijk in geuren en kleuren de hele toedracht, die haar natuurlijk, gezien haar vroegere functie, als politieauto, uitermate interesseerde, en ze moest toegeven hij deed het heel goed en objectief. Meestal waren de verhalen die de auto's elkaar vertelden wat meer opgesmukt. En hoe die whatsappende chauffeur, zelfs nog uitgestapt was en de telefoon in zijn hand gehouden had !! ... En tussendoor werd haar nog even uitgelegd wat dat whatsappen eigenlijk was. Nou wat een techniek en uitvindingen ze nu al niet hadden! Maar als ambtenaar in functie zou ze daar vroeger vlug mee klaar zijn. Andere zaken doen, dan het op de juiste en oplettende manier van besturen van een motorvoertuig, die de veiligheid in gevaar brengen, waren strafbaar. Zo was dat vroeger al met een vertegenwoordiger die ze eens passeerde, en haar chaufferende brigadier, driemaal moest sommeren te stoppen, omdat ie in zijn verkooporders zat te lezen en te schrijven, onder het rijden. Ze moest toen, dat wist ze zich nog precies te herinneren, alle wielen bijzetten om er naast te komen en een ongeluk te voorkomen! De goeie man was zo volledig afgeleid dat hij van links naar rechts over de weg zwalkte!

Maar goed, dat terzijde, want ze leefde natuurlijk wel mee met die arme 145, wiens derrière, zeg maar achterkant, zo in de kreukels zat. En ondertussen werd het langzaam weer acht uur en zou over een half uurtje de dag weer beginnen. Misschien kon ze zo dadelijk nog een tukje doen, dat leek haar wel wat ... en onderwijl ze het dacht, begon ze te dromen over het komende weekend en hoe het op die grote Volvo Klassier beurs zou zijn, jammer dat ze er niet kon zijn, maar ze zou zeker wel wat verhalen van haar baas en van Kevin die ook zou gaan, horen. Haar baas zou zelfs al vrijdagavond met de kampeerauto gaan, naar de camping in de buurt, had ze gehoord. Die kampeerauto kende ze nog niet zo goed, omdat hij altijd naast het huis iets terug onder een carport stond. Daar moest ze toch ook eens een praatje mee maken, zo'n reiziger, die had beslist veel mooie verhalen te vertellen over verre oorden ... En misschien ... maar daar gleed ze weg in een sluimering die dieper en dieper werd, en als je goed geluisterd zou hebben hoorde je haar dynamo zachtjes en regelmatig zoemen ....

..... wordt vervolgd .....

..... Gisteren had ze Kevin al horen vertellen over de Beurs, en alle Volvo's in de garage spitsten hun klapraampjes om alles goed mee te kunnen krijgen. Vooral onze Rooie interesseerde het natuurlijk heel erg, ze was er nog nooit geweest maar wat ze nu allemaal hoorde gaf haar toch een beetje het gevoel er geweest te zijn ...
Ze hoorde dat haar baasje het er die twee dagen geweldig naar zijn zin had gehad, hij moest wel helemaal om fietsen vanaf de camping, het poortje dat achterom toegang gaf, was gesloten, maar het weer was geweldig goed geweest, dus wat wil je nog meer. Gretig luisterde ze en hoorde dat hij ook een paar gebruikte, maar mooie wieldoppen op de kop had getikt, konden die twee wat slechtere, van haar eindelijk vervangen worden, hij had wat gezocht naar ruitenwisserveertjes en zowaar binnenschermen gekocht, voor haar wielkasten, bij Huke, uit Veldhoven, waar ze ook die mooie gangsterkap van gekregen had. Nou dat beloofde wat. Hij had zich ook over die Fluidfilm, uitgebreid bij Dries, laten informeren en dat zou, in het najaar ook nog gebeuren nadat ze haar nieuwe hemeltje, begin volgende week, bij Carla in Geleen, kreeg .... alles bij elkaar inderdaad alsof ze in de hemel was, zo voelde dat nu ... En haar baasje had gezellig met Niek de Boer, een kop koffie gedronken ... die kende ze ook !! .... Was die haar niet een paar weken geleden komen opzoeken !!? ... Leuk !!

En wat waren er een hoop familieleden van haar op bezoek geweest, ze kon haar klapraampjes niet geloven, zoveel verschillende modellen en uit zo veel landen, ongelofelijk, zelfs uit Frankrijk! Daar moest ze die kampeerauto toch eens over vragen, die was daar beslist al geweest, hoe het daar zo was ... En de details van die Beurs, dat was het interessantste, de diverse dingen die Kevin ook op de kop had kunnen tikken, zelfs een goede deksel, voor haar 4-bakkie, had hij daar gehaald. Niet te geloven, wat er allemaal in die bakken en dozen moet hebben gelegen. En als ze daar zo even over nadacht, werd het haar toch wel iets weeig rond het motorblok .... dat weliswaar nog naast haar stond, maar toch .... De meeste van die onderdelen hadden in en aan andere oude Volvo's gezeten ... die waren er dus waarschijnlijk niet meer. Die hadden zich opgeofferd voor ons, dacht ze stilletjes ....

Maar er was natuurlijk ook veel spikslinternieuw spul, en zelfs NOS ... New Old Stock, te koop geweest, ja die afkorting kende ze goed, trouwens in afkortingen was ze altijd geweldig goed geweest, was misschien een beroepsdeformatie, maar haar jaren bij de politie, hadden haar daar aardig in getraind en dat vergat je niet zomaar ...
Vaak hadden ze een ONOPV'tje ( = onopvallend gegevens verzamelen) of ze reden naar het BAT ( = Bureau arrestantentransport ) en niet te vergeten de zogenaamde BERT ( = Beschonken En Rijd Toch) heel vaak mee te maken gehad, soms kon ze de kegels die die chauffeurs hadden nog door haar radiator heen ruiken!! En een klein half jaartje had ze zelfs bij de BBE ( = Bijzondere Bijstandseenheid) dienst gedaan, dat was nog eens een tijd geweest .... als jullie ooit eens tijd hebben, nou dan weet deze Volvo jullie wel een paar interessante zaken te vertellen !!
In 1952 was ze via de BDM ( = Beheerdienst motorvoertuigen ) in dienst gekomen, uiteraard naar de toenmalige standaardeisen uitgerust met de diverse optische- en geluidssignalen, en de extra's (die toen veel beperkter als nu waren)
Ja als ze die afkortingen zo door haar eenvoudige electronica liet lopen, werd ze toch weer iets weemoedig ... zou de leeftijd wel zijn. Haar toenmalige CVD ( = Chef van Dienst) die toen ook al iets ouder was, hoorde ze dat vaak zeggen, ".... zal de leeftijd wel zijn ..."

Die Volvo Klassieker Beurs was dus een succes geweest en de paar foto's die ze met een scheve koplamp, op Kevin's telefoonscherm, had gezien, vond ze geweldig! Ze kon er niet genoeg van krijgen, en hoopte straks nog meer verhalen van haar baasje te horen. Wat ze ook nog vlug had gezien, was dat Kevin de website van zijn bedrijf, had vernieuwd en ..... bij de diverse Volvo-modellen die hij in onderhoud kon hebben, HAAR FOTO ... ALS EERSTE .... erbij had gezet!
Whow ... haar beide spatborden zwollen van trots en deze dag kon niet meer stuk. Hopelijk kwamen deze week de resterende werkzaamheden af en kon ze dit komende weekend huiswaarts rijden ... want zo voelde het ondertussen toch, daar in Limburg was nu haar nieuwe thuis. Alhoewel, hier zo tussen de andere Volvo's was ook heel gezellig en missen zou ze het zeker ook ....

..... wordt vervolgd ....