Bij één van mijn bezoeken aan de Slubo, nu op de Voltastraat, kwam ik een zeer schilderrijk figuur tegen. Hij was met een Amazon, die er meer als verhuiswagen uitzag dan als een personenauto. Er was nog precies plaats voor een chauffeur, de rest was tot aan het dak volgestouwd met van alles en nog wat. Ik herkende een centrifuge, een stuk bed, een front, een voorspatbord, een hoop stokken of zoiets, een lamp en zelfs op het dak lag wat, maar dat was tot een minimum beperkt. Je moet natuurlijk wel rekening houden met de luchtweerstand vond hij.
De Amazon zag er niet uit, een aantal gaten mochten wel eens gedicht worden, wat poetsen en veel verf konden er nog wat van maken. Maar onder de motorkap lag wel een gereviseerde motor met alles erop en eraan. Een kleinigheid was op dat ogenblik, dat de heren geleerden zich over het grote licht gebogen hadden en het niet aan de praat kregen. Er zal wel een fantasierijke draadoplossing ergens gelegen hebben, ver uit het zicht. Je kon echt zien, deze wagen heeft al heel wat meegemaakt en zijn berijder ook. Toen ik aan de praat kwam met hem, hij kwam uit Amsterdam, wat zeer duidelijk te horen was, kwamen er allerlei verhalen los. Het bleek dat hij nu voor de 9e keer naar Roemenie ging en maar een paar spullen meegenomen had, voor zichzelf, die daar niet te krijgen waren. Hij had daar een appartement, dat nog wat inrichting nodig had.
De Amazon bleek hem elke keer weer trouw naar het zuidoosten te brengen zonder echte problemen. Nou ja, één keer bij Neurenberg dan, maar dat mag geen naam hebben. De APK is ook iets wat aan hem geheel niet besteed is, volgens hem is dit de enige nog goed rijdende oldtimer die nog nooit APK-gekeurd is. Hij gaat elke keer voor 4 maanden naar Roemenie, want langer mag niet op een toeristenvisum, daarna maar weer even terug naar Nederland en dan hup weer naar Roemenie. Ideeen heeft ie genoeg, hij wil een eigen huis bouwen aan een groot stuwmeer met een speedboot, die heeft niemand daar. Lekker in je eentje scheuren over het water.
Ik maakte een opmerking over de staat van zijn Amazon, en als antwoord gaf hij dat het een zeer betrouwbare wagen was en hij bleef lopen. De Slubo had er voor zeker fl. 39.000 aan vertimmerd, de buitenkant was niet zo mooi maar de rest was wel goed. Zelfs toen in die sneeuwstorm, toen iedereen stil stond en hij door bleef rijden. Verder was hij in Istanbul geweest en in nog veel meer plaatsen. Deze keer liet hij de Amazon geheel uitdeuken, lassen en spuiten en dat voor fl. 300,-- incl. verf. Hoe dat zou aflopen wist hij niet, maar die Roemenen hadden gouden handjes en konden alles met de beperkte middelen die ze hadden. Je moest wel zelf de materialen meenemen, zelfs het afplakband, maar dan heb je ook wat. Een heerlijk volk, wel zwaar corrupt, maar daar was mee te leven als je wist hoe je daar mee om moest gaan. Hij reed ook in één stuk door van Nederland naar Roemenie, de eerste 300 kilometer zijn een hel, daarna gaat het lekker in één stuk door. Die Roemenen keken ook elke keer hun ogen uit als die gekke Hollander daar kwam in die oude auto.
Geld had hij zat, hij was op zijn 33e jaar al miljonair. Hij had de trips naar Egypte opgezet, en daar leefde hij nu "rustig" van. Zijn boekhoudster in Nederland doet zijn geldzaken, want daar wil hij vanaf zijn. Ik kreeg zijn paspoort nog te zien met alle stempels, waar ik een bladzijde van gekopieerd heb als bewijs. Hoeveel er van deze verhalen waar zijn weet ik niet, maar het is heerlijk om dit soort figuren te ontmoeten en te spreken. Dit verhaal moet je eigenlijk horen met dat Amsterdamse accent van hem, heerlijk smeuig. Hierna stapte hij in zijn Amazon en reed weg, zonder groot licht, richting grens en verder.
René
