Droevig (VERKOCHT)

Morgen....
Het is dan zover...de Volvo 740 GLE estate gaat de deur uit. "Maar, als ik haar dan stal; en dan over 10 jaar..." Maar het is 5 tegen 1. Hij moet weg! Morgen wordt ze opgehaald. Gelukkig door een liefhebber; en blijft ze binnen de vereniging. Maar toch. Doe normaal, denk ik dan. Het is maar een ding. Een ding? Dat stoere front. En altijd weer trouw paraat. Het leeft hè. Karakter. Trouwe hond. Dan moet ik toch aan de woorden van een medeverenigingslid denken: "'n tiet van komen, 'n tiet van gaan".
Wij autovrienden snappen dat wel; kun je het je voorstellen: dat ze dan voor het laatst de oprit afrijdt. Slechts 50 meter en dan verdwijnt ze achter de bocht. Had ik maar een range zoals in Amerikaanse films. Ik zou op de veranda gaan zitten en gepaste (treurige) muziek aanzetten. Mijn gezin opsluiten in huis om mij niet te kunnen storen... Daar rijdt ze dan weg. Ach ja, ze had ook minder goede kanten. Het ging soms dwars door huwelijk en gezin heen. Maar ja, je vergeeft elkaar hè. Het versterkt de band. Door een dal komt men op een berg. Ja, bergen...misschien was ik soms ook wel te hard voor haar: dik 1500 kg burgerlijkheid aan de trekhaak. Dan lukte het gewoon niet. Steeds verder wordt ze nu aan het zicht onttrokken. En toen we een jaar hebben zitten tobben, omdat ze maar slecht bleef lopen. Ze moest weg! Maar nu vergeet je die dingen. Wat een tijd en energie is er ingestoken. Ik pak mijn verrekijker om nog een laatste glimp te kunnen opvangen. Dan als laatste zie ik het topje van die elegante, slanke, elektrische antenne achter de horizon verdwijnen. 'N tiet van gaan. Morgen...

Amen

Amen! Wat een prachtige auto, ken het gevoel. Heb dit precies zo ervaren met mijn eerste wagen. (hiervoor kwam ook een busje in de plaats) Maar inmiddels staat er toch weer een dikke 940 op de oprit! Koester de mooie momenten. Aan de nieuwe eigenaar: Een hoop fijne en veilige km's gewenst!

Vandaag...

Hij is weg. Heb er een goed gevoel bij.

Je hebt wel een soort van berouw.....da,s mooi ,.....
Meer zeg ik niet ....

De rit naar huis was weer zo vertrouwt, en dan te bedenken dat ik een baksteen had weggedaan om goedkoop te gaan rijden, in een Spark nog wel, wat een ellende heb ik daar mee gehad, vermoeid thuis komen na een ritje van 1 uur, maar nu deze wonderschone auto met uiteraard zijn nukken, maar hé het is er een met wat ervaring niet de jongste meer dus die nukken ach hoort erbij en houd het leven spannend.

We gaan deze "ouwe" rot in het vak eens lekker vertroetelen en zorgen dat hij fit blijft en zijn taken zal blijven volbrengen, tot op een van onze club evenementen/sleuteldagen.

Ik moet oppassen wat ik zeg natuurlijk, voordat er schadeclaims komen;) Maar welke nukken bedoel je?

Het wisselen van toeren als de motor warm is, dat ben niet gewend, en bij het oplaten van de koppeling wil hij wel eens te abrubt grijpen en dat heeft met de doelgroep te maken, allemaal niet erg hoor want dat is allemaal goed te verhelpen en elke auto heeft zijn nukken nieuw of oud dat maakt helemaal niet uit.

Ja, de koppeling pakt inderdaad erg abrupt op. Ook een kwestie van gewenning misschien.

Dag Volvoïsten,

Weten jullie waar 'mijn' 740 is gebleven? Ik had hem vorig jaar in okt. verkocht aan TGFT. Maar die heeft hem inmiddels ook verkocht, zag ik op RDW. JXPD52