tjezus....wat zijn ze toch mooi!

Hebben jullie dat nooit? Dat je bij je werk (bijvoorbeeld) uit de auto stapt, onwillekeurig nog eens omkijkt...en dat je dan bijna zwelgt in de aanblik van je eigen, mooie 740...dat tijd geen rol meer speelt, dat alles om je heen volstrekt onbelangrijk is...en dat je je eigen 740 van links naar rechts, van onder naar boven volledig onbeschaamd observeert...die hoekige lijnen, de recente regenbui die als kleine parelvormige druppeltjes over de ijverig met wax behandelde carrosserie verspreid ligt...het lijnenspel van de (in mijn geval) chromen details...de enorme motorkap, die -van de zijkant bekeken- in een perfecte hellingshoek aansluit op de voorruit...de stoere Draco's...die ogenschijnlijke eenvoud en (daardoor?) enorme kracht van het ontwerp van de auto...de uitlaat die als een kronkelende slang zichtbaar is aan de achterkant van de auto...en dat al het andere blik op de parkeerplaats op elkaar lijkt...qua uitstraling vele niveau's lager...en dat je dan vervolgens met een licht gevoel in je hoofd richting de ingang van je kantoor loopt...vlak voor het naar binnengaan nog heel kort omdraait...je onderwijl verheugend op het moment dat je weer in die prachtige auto kan stappen, de sleutel omdraait, en 100% vertrouwend op de bedrijfszekerheid van je 740 weer naar huis rijdt...

VOLVOFIEL!!!!!!


Gefeliciteerd!


Groeten ûût Epe


De Dalhaussertjes.

Ja wouter, dat heb ik ook!


En ik moet het toegeven, het is bijwijlen genant, dat schaamteloos staren naar je eigen auto, die ongebreidelde zelfbevrediging en vervolgens het gelukzalige gevoel dat zich van je meester maakt. Geluk met een randje ongeloof, dat dit jou ten deel mag vallen!


Maar ook onbegrip, want hoe bestaat het in godsnaam dat ik de enige lijk die dit mooi vindt? Waarom ziet niemand het? Zijn we bevoorrecht?


Ja.


Rob K.

ik vind het ook altijd een genot om 's-ochtends als ik opsta even uit mijn raam te kijken naar mijn mooie kar.


Soms parkeer ik m omgekeerd dan heb ik weer wat anders te kijken.


maar je blijft kijken, Hoe langer je m rijdt,hoe minder je snapt van je buren die een king kong calimero of een kjie kjoe sabotage of zo kopen..

Ik ben niet zo heel erg bevangen, maar ik kijk wel altijd even om als ik hem alleen achterlaat op het enorme parkeerterrein, tussen al die gestroomlijnde plastieken brouwsels.....


Ik plan meestal ritjes naar de Karwei, de pomp, de dealer op automaterialenhandel tijdens me lunch, heb ik er 4 keer plezier van op een dag...........


Weet je wat het is, dat gevoel wat Wouter beschrijft, héb je, of je vindt Volvo's gewoon lelijke hoekige stukken blik.... 


Wij horen duidelijk tot de eerst genoemde groep....... 

Wouter1973 schreef :
Hebben jullie dat nooit? Dat je bij je werk (bijvoorbeeld) uit de auto stapt, onwillekeurig nog eens omkijkt...en dat je dan bijna zwelgt in de aanblik van je eigen, mooie 740...dat tijd geen rol meer speelt, dat alles om je heen volstrekt onbelangrijk is...en dat je je eigen 740 van links naar rechts, van onder naar boven volledig onbeschaamd observeert...die hoekige lijnen, de recente regenbui die als kleine parelvormige druppeltjes over de ijverig met wax behandelde carrosserie verspreid ligt...het lijnenspel van de (in mijn geval) chromen details...de enorme motorkap, die -van de zijkant bekeken- in een perfecte hellingshoek aansluit op de voorruit...de stoere Draco's...die ogenschijnlijke eenvoud en (daardoor?) enorme kracht van het ontwerp van de auto...de uitlaat die als een kronkelende slang zichtbaar is aan de achterkant van de auto...en dat al het andere blik op de parkeerplaats op elkaar lijkt...qua uitstraling vele niveau's lager...en dat je dan vervolgens met een licht gevoel in je hoofd richting de ingang van je kantoor loopt...vlak voor het naar binnengaan nog heel kort omdraait...je onderwijl verheugend op het moment dat je weer in die prachtige auto kan stappen, de sleutel omdraait, en 100% vertrouwend op de bedrijfszekerheid van je 740 weer naar huis rijdt...

<img src="/system/files/user2987/viezeman.jpg" border="0" width="270" height="406" />


&#160;


Ut is gewoân mobile pôhnografie zeg mâh, wâh ut kwèl van uìt je bek loâp.


&#160;


&#160;


&#160;


&#160;


&#160;


&#160;

Ik loop altijd door de garage als ik naar mijn werk moet. De Silver Shadow slaapt namelijk binnen en de Duitse Renault staat gewoon op de oprit.


En toch even kijken als ik door de garage heen moet. Starten doe ik dan natuurlijk niet, maar toch even genieten van, met name, de kleur. En van heel dichtbij zie je dan allerlei kleine verbeterpunten, maar dat geeft niet. In en met deze auto wordt geleefd en daar gaat het om.


Tja, zo heeft toch elke g.. zijn gebrek.

En dan rij ik ook eens in Oss en dan zie je me niet in mijn Duitse Renault !

Wouter, inderdaad heel herkenbaar wat je schrijft. En altijd voor ik naar binnen ga bij kantoor of naar binnen ga thuis kijk ik nog éénmaal om, naar mijn prachtige stoere 965.

Dit klinkt allemaal heel herkenbaar.


Zo'n prachtige blauwe baksteen is een heerlijk gezicht. Altijd een heerlijk gevoel om weer in die heerlijke wagen te mogen rijden. En altijd een heerlijk gevoel als je je vermoeide lichaam na een dag werk weer in een heerlijke Volvo fauteuil mag neer vleien.


Niemand van m'n leeftijd genoten snapt het waarom ik voor zoveel zweedse schoonheid val.