schakelgemak

Deze auto is heel veel waard
Bij het instappen zijg ik neer en verwelkomt -omhelst- de luxe stoel mijn lichaam. Ik steek de sleutel in het slot.
Ik draai de sleutel een slag, trek de choke iets uit en trap eenmaal op het gaspedaal om de auto alvast iets te drinken te geven.
Wanneer ik de sleutel nog een slag draai lijkt de auto niet te starten maar bij voorbaat al gestart te zijn. Binnen een luttele seconde of minder brult er iets diep vanuit de buik van de auto en lijkt te zeggen dat hij mij verwachtte. Al klaar stond. Binnen enkele seconden heeft het zwaar gegoten blok, de 2000 cc, zijn hartslag gevonden. Een lichte tinteling gaat er door mijn lichaam wat zegt weer blij te zijn met het weerzien, weer van elkaar te horen. Wegrijden is voor jouw geen probleem. Eigenlijk is het hart iets te zwaar voor dit autootje maar lijken ook weer voor elkaar geboren te zijn. Soms willen je achterwielen iets te snel maar je bent te temmen te beheersen. Het diepe geronk voor mij neemt mij mee om de weg op te gaan. Ik zal je met liefde behandelen. Je houdt net als ik van een laag toerental. Een bluesmuziek. Maar je houdt er ook van je krachten te laten zien wanneer dat nodig is. Als een kleine boosdoener overal tussen door te glippen of weg te spuiten wanneer dat even nodig is. En anderen even het nakijken hebben of willen zien wat er toch gebeurde. Wat voor autootje dat nu was. Straks gaan we weer wat grotere ritten maken. Om je te smeren. Om mij tot rust te laten komen met je zachte liefdevolle geronk op de zwarte wegen. Het maakt niet uit dat bij het draaien van het stuur je op een tractor lijkt. Je bent mijn tractor. Maar ook mijn straaljager.