In Zweden is het gebruikelijk om het Midsummer feest te vieren. Mensen wensen elkaar een “goede Midsummer”. Zo ver gaan wij in ons land niet, maar het is voor ons liefhebbers van Zweedse klassieke auto’s een prima idee om daar bij aan te sluiten en een Midsummer Event te houden.
Zaterdag 20 juni 2015. Het is bijna de langste dag en vandaag wordt het Midsummer Event van regio Oost gehouden. Aan het weer zou je niet zeggen dat de zomer nu begint, maar het is droog, niet al te koud en dus prima weer om een rit te rijden. Het startpunt is bij De Boerderij in Beekbergen. We hebben geen haast, voor ons is het vrijwel naast de deur, dus alle tijd om de eigen Kattenrug nog even op te poetsen. En dan op weg, na een kwartier zijn we bij de Boerderij, je ziet het al van verre, de Volvo vlag wappert fier in de wind en de parkeerplaats staat gevuld met klassieke Volvo’s, waaronder deze keer verrassend veel Kattenruggen. Ookhet terras zit al aardig vol. Binnen staat koffie en verschillende soorten gebak, wat een luxe! We kiezen iets lekkers en nestelen ons ook op het terras om bij te praten met alle bekenden.
En dan neemt Marc het woord. We worden welkom geheten, hij memoreert nog even dat dit voor hem en Esz de vijfde keer is dat zij het organiseren en dan worden opeens de mensen naar voren geroepen die al die keren mee gedaan hebben. Wij zijn daar tot onze verrassing ook bij, wat gaat die tijd dan toch snel voorbij! Na een toespraakje krijgen we een vloeibaar cadeautje voor de winteravond, en ook nog iets praktisch in de vorm van een parkeerschijf met diverse handige dingetjes daar aan vast. En dan gaan we op weg. Marc geeft aan dat er ruim tijd is om leuke dingen te doen onderweg, en één van die dingen is een bezoek aan het Ford museum een paar huizen verderop. Hij heeft de routebeschrijvingen zo aangepast dat we niet allemaal tegelijk daar aankomen. Wij hebben dat museum al vaker bezocht, dus deze keer rijden we er voorbij. Maar het museum is absoluut een aanrader: een mooie collectie van T-Fords en A-Fords in allerlei varianten, en meestal in nieuwstaat. En de eigenaar weet daar ook nog enthousiast over te vertellen. En wie nog tijd over heeft, moet dan beslist ook even buiten kijken: daar is het restant te zien van de oude watermolen waar het museum in gevestigd is en bovendien is er in de beek een ‘vis-trap’ gemaakt waardoor de vissen tegen de stroom in naar boven kunnen komen. Tenslotte is ook het omliggende park zeer de moeite waard. Na het museum gaat de route verder over heerlijke boeren kronkelweggetjes. Wij wonen toch al veertig jaar in deze omgeving, maar we komen nog steeds op weggetjes die we zelden of nooit gereden hebben. Van de ‘Hooilanden’ rijden we naar het IJsselland. In Wilp nemen we een smal kronkelweggetje dat langs Museumboerderij De Kribbe gaat, voor ons bekend als startpunt van een van de eerdere Midsummer ritten. En nog steeds erg leuk.
Met een omweg komen we via Voorst en Empe langs het mooie kasteel Voorstonden uiteindelijk in Brummen uit. Omdat we wel toe zijn aan iets te drinken en bezoek aan het toilet, gaan we naar The Gallery, het inmiddels zeer bekende oldtimerbedrijf van Nico Aaldering en zijn zoon Nick. Het is eigenlijk meer een groot museum en je kan er gewoon rondlopen en ook iets drinken. Wie van klasse-auto’s houdt moet daar beslist een keer binnenlopen, zoveel Ferrari’s zie je zelden op één plek. Helaas was het bijna sluitingstijd, dus het drankje ging niet door. We rijden weer verder via Dieren naar Ellecom waar we de hoofdweg verlaten en de weg naar de Posbank op gaan. Een klassieker in bijna alle ritten in deze buurt, en terecht, het is een soort ‘Zwitserland op de Veluwe’. Bovenop de Posbank heb je een prachtig uitzicht en er is ook een restaurant. Op de grote parkeerplaats staan al meer klassieke Volvo’s. Wij parkeren er naast en laven ons eindelijk aan het drankje. Na een lange reeks steile haarspeldbochten rijden we Rozendaal in, langs het Kasteel Rozendaal, en zo via de weg langs vliegveld Deelen naar Hoenderloo. Daar is het zelfbenoemde “lekkerste ijs van de Veluwe”, het IJs van Co. En inderdaad inmiddels een attractie in de wijde omgeving, er staan meestal rijen van zo’n 30 mensen. En ook nu weer de nodige Volvo’s voor de deur. We rijden nog een stuk door het bos en komen zo weer bij de Boerderij. Een drankje, en dan kan de barbecue beginnen. Maar zo makkelijk gaat dat voor mij niet, Marc komt aan mij vragen of ik kan helpen. Er staat een 1800 ES in Hoenderloo bij IJs van Co, en hij is niet meer aan te krijgen. Aangezien wij in Hoenderloo wonen, vraagt hij of ik kan helpen om de auto aan de praat te krijgen en of de auto in het ergste geval ook bij ons op het terrein mag staan tot hij dan opgehaald zal worden. Geen probleem, ruimte zat, maar eerst maar eens kijken wat er aan de hand is. Samen met Cees Vos, die heeft nog wat meer ervaring dan ik, gaan we weer terug naar Hoenderloo. De ES blijkt geen benzine te krijgen. Na wat meetwerk lijkt het relais niet goed te werken en met wat spullen uit mijn gereedschapssetje en dat van de eigenaar weten we een bypass te maken en de pomp aan de praat te krijgen. Yesss, hij start weer! Snel weer terug naar Beekbergen waar we met applaus worden ontvangen. Helemaal goed hebben we het nog niet gedaan, want nu wil de motor niet meer uit, ondanks afgezet contact. Simpel op te lossen, stekkertje lostrekken en hij stopt. Straks weer stekkertje vast en weer starten.
De barbecue is trouwens deze keer perfect geregeld. Was vorige keer het vlees al te snel op, deze keer krijgt iedereen een eigen pakketje. En van de salades is ruim voldoende aanwezig, dus ook daar geen problemen. We staan gezellig met elkaar rond de barbecues, het duurt een tijdje, maar dan heb je ook genoeg tijd om weer bij te kletsen. Het vlees is heerlijk, de salades gevarieerd en van uitstekende kwaliteit en de sausjes doen het ook goed. En met het fijne gezelschap houden we het zo nog een hele tijd uit op het terras onder de partytent. Tenslotte is het nu de langste dag (of bijna...). Maar dan komt ook hier een einde aan en gaat ieder voldaan en tevreden naar huis. En de 1800 ES start voorbeeldig... Het was absoluut weer een geslaagd evenement, met hartelijk dank aan de organisatie Marc Harleman en Esz Bergsma, en aan John Krijgsman die deze mooie route heeft samengesteld. En dan toch nog even een naschriftje: onderweg naar huis strandt André Kielstra met zijn Amazon op de oprit naar de snelweg. Gelukkig komen even later Michiel Werner en Klaas Veneberg langs. En samen weten ze André ook weer op weg te helpen, ditmaal met een reservewiel van Klaas. Dat is dus de kracht van onze vereniging, ieder helpt elkaar waar dat mogelijk is!
