De kerkgangers in Vasse weten het inmiddels al: het is weer de derde zondag in oktober en dan wordt het dorp overspoeld door klassieke Volvo's. Inmiddels al weer voor de tiende keer! En terwijl zij zich op deze zondagochtend naar de kerk spoeden rijden de eerste Amazons, Kattenruggen en overige klassieke Volvo's het dorp binnen. Het zullen er uiteindelijk bijna honderd worden.
Rond 10 uur staat het parkeerveldje al aardig gevuld en er rijden nog steeds auto's naar binnen. De parkeerwachten geven goede aanwijzingen om al deze klassiekers een plek te geven. Het is al goed toeven bij de ingang van Tante Sien, het restaurant waar het allemaal gaat beginnen en waar we uiteindelijk ook weer zullen eindigen. Het is prachtig weer, er is alle gelegenheid om naar elkaars auto's te kijken en oude bekenden te begroeten. Kortom, alle ingrediënten voor een HTTT zoals we die kennen. En dit is dan al weer de tiende aflevering, een lustrum.
Als we langzamerhand iedereen hebben zien binnenkomen spoeden we ons ook maar naar binnen. De zaal zit vol, er zijn zo'n 200 deelnemers en dat merk je, bijna alle tafels zijn bezet. Maar de koffie met krentewegge staat klaar en een plekje is nog wel te vinden.
Dan neemt Klaas Veneberg, de organisator, de microfoon ter hand en heet ons allemaal welkom op deze jubileumuitgave van de HTTT. Hij legt uit wat we gaan doen, wat er allemaal aan leuks te beleven is, en drukt ons op het hart om vooral te genieten van de rit en de dingen er omheen. Het is een toerrit en geen wedstrijd! Dan 'mogen' we op weg. Maar hoho, zo makkelijk gaat dat niet: Marc Harleman neemt het woord en spreekt namens de rest van het team van Oost en alle deelnemers Klaas en alle helpers toe. Hij bedankt ze voor alle inspanningen in al die jaren en reikt aan ieder een presentje uit.
Eén van die presentjes blijkt een klassiek blauwe kentekenplaat te zijn met HT-TT-10. Later zal deze op de voorkant van de Kattenrug van Klaas zitten. (En even terzijde: dit kenteken blijkt nog echt te bestaan, het is van een Nissan Sunny met verlopen APK, maar dat mag de pret niet drukken.)
En dan gaan we toch echt op pad. Altijd weer een schitterend gezicht, al de klassieke Volvo's die zich in de drukte eerst van het parkeerveldje wurmen en dan in een lange sliert de weg op gaan. De rit gaat eerst richting Ootmarsum en we rijden door een prachtig en toeristisch gebied getuige alle campings die we tegenkomen. De route voert langs mooie heuvelachtige gebieden en al snel gaan we de grens over naar Duitsland. Het valt op hoeveel ruimte en rust er nog is in deze streken, als we even stoppen is er niets te horen, zelfs geen vliegtuigen. Als we een groepje huizen passeren dat ons bekend voorkomt, blijkt dat terecht want we komen nu bij de grote uitkijktoren. Inmiddels een klassieker die in veel HTTT's voorkwam en die we de laatste keer ook al misten. Maar gelukkig, we kunnen deze keer weer naar boven. Blijft leuk om zo ver het land in te kunnen kijken.
De rit gaat verder, weer door glooiende landschappen en over heerlijke kleine weggetjes. We komen langs een gebied met oude grafheuvels die dateren van meer dan 600 jaar voor Christus. Naar verluidt heeft een boer hier bijna tweehonderd jaar geleden een gouden beker gevonden. We geloven het graag, maar het interessant om te weten dat je door zo'n al oud gebied rijdt. Na nog een flink eind rijden komen we weer in Nederland, in Denekamp. Daar is een museum genaamd "Natura Docet" (oftewel "de natuur geeft les"). Dit museum is speciaal voor ons deze zondag geopend en we hebben een bon voor gratis toegang plus consumptie. De naam van het museum is goed gekozen want alles gaat over de natuur. Een werkelijk enorme verzameling opgezette dieren staat opgesteld in diverse ruimten. Je vraagt je af hoe iemand, in dit geval meester Bernink, zo'n collectie bij elkaar krijgt. Dat moet een levenswerk zijn geweest. Behalve al deze dieren zijn er ook andere dingen te zien. Bijvoorbeeld een voorstelling met een groot beeldscherm waar je kunt zien hoe een torenvalk de wereld ziet. Je vliegt met hem mee en ziet net als hij de urinesporen van muizen als een baken in het veld, en dan ineens suizen we omlaag en hebben we een muis te pakken. Verder is er nog een uiterst boeiende tentoonstelling over hoe wij als mensen bewegen. Hoe zitten en werken onze spieren, hoe zitten de gewrichten in elkaar, je kunt je reactiesnelheid testen, etc.
Als we het allemaal gezien hebben vleien we ons op het terras met de gratis consumptie. Heel lang kunnen we overigens niet meer blijven zitten, want het wordt al weer snel laat en we hebben nog een stuk rit voor de boeg. Onderweg komen we nog langs een openluchtmuseum, maar helaas hebben we geen tijd meer om daar te gaan kijken. Bovendien regent het inmiddels. Het moet wel interessant zijn om de verzameling compleet ingerichte typisch Saksische boerderijtjes te bekijken, maar dat bewaren we dan maar voor een andere keer op eigen gelegenheid. Uiteindelijk belanden we dan weer bij Tante Sien. We hebben er zo'n honderd kilometer op zitten, maar merkwaardig genoeg zijn we hemelsbreed niet meer dan 15 km van Vasse af geweest. Dat is knap!
Het stamppot buffet staat al klaar en is zoals steeds weer zeer goed verzorgd. Dat is op zich al een prestatie, want zie maar eens een groep van 200 mensen op tijd en voldoende te voorzien van stamppot en alles wat daar bij hoort. We genieten nog wat na met een drankje en spoeden ons dan weer door de duisternis naar huis.
Het was weer een geweldige HTTT met alle ingrediënten die er bij horen, inclusief het door Klaas bestelde mooie weer, een jubileumrit waardig! Komt er weer een 11e versie? Dat is nog in de nevelen verborgen, Klaas doet daar geen uitspraak over. We wachten af. In ieder geval nu alle lof en dank voor Klaas, Anja en alle helpers die deze dag mogelijk gemaakt hebben. Hulde!
Jon Noomen.
Foto 's zijn te zien op: httt.mijnalbums.nl
