In Zweden wordt de langste dag uitbundig gevierd met familie en vrienden. Op sommige plaatsen is het daar dan ook heel erg lang dag, de zon gaat er niet meer onder. Zo spannend is het bij ons niet, maar het is wel een goede gelegenheid voor ons Volvo rijders om dat voorbeeld te volgen. En zowaar kon het evenement dit jaar ook echt op de langste dag plaatsvinden.
21 juni 2014, de dag begint nog een beetje fris, maar dat zal snel verbeteren. We starten onze trouwe Kattenrug en rijden richting Beekbergen, waar in De Boerderij de start zal zijn. Ver is het voor ons niet, eigenlijk bijna een thuiswedstrijd, maar later in gesprekken blijken er toch vele deelnemers al van behoorlijk ver gekomen te zijn. Als we aankomen zien we de Volvo vlag al fier wapperen en een ruim parkeerterrein dat behoorlijk vol staat met klassieke Volvo's. Uiteindelijk zullen er zo'n 30 auto's aan de start verschijnen. Als Kattenrug rijders valt het ons op dat er deze keer veel Kattenruggen aanwezig zijn, ruim een derde van het geheel. Verder de gebruikelijke mix van Amazons, 140's, 164's, 1800's en dergelijke. Het terras zit gezellig vol en we schuiven aan voor koffie en een royale taartpunt. Gezellig weer even bijpraten met bekenden.
En dan gaan we van start. Marc heet ons nog een keer welkom en legt uit dat we vooral moeten genieten van alles wat we tegen komen, er is genoeg tijd en we moeten ons zeker niet haasten.
De route begint al leuk met kleine weggetjes, we komen bijna langs de schuur waar Marc en Eddy iedere dinsdagavond en zaterdag aan hun Volvo's sleutelen. Toevallig weten we dat, het is verder niet aangegeven. We gaan het Apeldoorns kanaal over en rijden over allemaal lekker rustige kleine weggetjes door het boerenland, tot we ineens bij het vliegveld Teuge komen. We eten ons broodje op op de kijkhoek van het vliegveld. Veel gebeurt er niet, er worden een paar zweefvliegtuigen opgetrokken door een klein vliegtuigje en er landen wat parachutisten. Maar het is een prima plek om even te pauzeren. Dan weer verder, nu wat meer door het IJsselland tot we de oude brug van Zutphen over gaan. We laten de stad links liggen en rijden langs de IJsselkade. Voor ons opnieuw een goed moment om even de benen te strekken en een stukje langs de rivier te lopen met een prachtig uitzicht op het oude gedeelte van de stad. We nemen ons voor om daar nog een keer te gaan kijken. En dan vervolgens door het achterland van Zutphen via Vorden met een boog weer terug naar de IJssel waar we aankomen bij Bronkhorst, het oude en kleinste stadje van Nederland. Het ziet er echt heel authentiek en sfeervol uit, en vroeger was hier ook nog een kasteel maar daarvan rest nu alleen nog een heuvel.
We besluiten dat het wel tijd is voor een drankje op het terras, en een aantal mede-deelnemers denkt daar net zo over, dus het wordt een gezellig Volvo-terras. Helaas heeft de bediening dat niet zo door, dus het wordt nog een hele toer om een drankje te bestellen. Geen nood, we zitten er heerlijk. Het wordt alleen wel wat later, maar ach, we moesten ons immers niet haasten volgens Marc. Je kunt hier met de met de pont over de IJssel, maar dat wordt wel ingewikkeld met zo'n grote groep, en dus rijden we een stukje om naar de grote brug bij Zutphen. Daar gaan we weer het IJsselland in en komen langs mooie landgoederen, zoals het kasteel Voorstonden. Die naam blijkt niet toevallig zo, want het kasteel ligt precies tussen de dorpjes Voorst en Tonden. Vandaar gaat de route weer over kleine weggetjes richting de Veluwe. Onderweg is er trouwens genoeg te beleven. Eén keer wordt ons de weg versperd door een flinke groep fietsers die op het kleine weggetje de hele breedte bezetten. We sukkelen er maar wat achteraan, en gelukkig gaan zij ergens rechtsaf en wij links. Tot onze, en waarschijnlijk ook hun, verrassing komen we ze even later weer tegen. Nu moeten ze ons wel door laten. En we komen interessante namen van dorpjes tegen zoals De Kar, Wichmont, Oeken, en wat dacht u van Klein Amsterdam?
Als we bijna weer terug zijn prijzen we in gedachten de uitzetters van de rit waardoor we, geheel tegen onze gewoonte in, nog geen enkele keer verkeerd gereden zijn. En dan gaat het dus prompt mis. We weten dat we ergens bij een huisnummer naar rechts moeten, maar dat hebben we gemist, maar bovendien heet die straat hier anders. Even terugrijden lost het probleem niet op. Nou ja, we zijn er bijna en rijden nu maar gewoon rechtstreeks naar De Boerderij. Later in het gesprek blijkt dat die straat halverwege van naam verandert en dat was niet aangegeven, maar zoals iemand zei: "je moet gewoon niet te veel nadenken". En zo is het maar net.
Door deze perikelen komen we wel iets later dan gepland aan, op zich geen probleem het is lang genoeg licht. Maar de barbecue is al in volle gang en als we in de rij aanschuiven is alle salade en kruidenboter al op, evenals een deel van het vlees. We zullen het met wat vleesjes en droog brood moeten doen. De slager die voor de catering zorgde had zich duidelijk vergist in de eetlust van Volvo rijders. Zoiets kan gebeuren, en de gezelligheid maakt verder veel goed.
Alles bij elkaar een feestelijke dag. Met hartelijke dank aan Marc, Eddy en al die anderen die hebben geholpen voor de organisatie en het uitzetten van de rit.
