Vorig jaar het eerste lustrum van de Snertrit, nu de zesde keer: deze klassieker van Regio Oost is inmiddels niet meer weg te denken van de evenementenkalender. Een betere start van het seizoen is ook moeilijk te bedenken. Een combinatie van soms nog wat winters weer, maar toch alweer de belofte van het voorjaar, een mooie rit en dan afsluiten met warmte en gezelligheid en heerlijke snert. Geen wonder dat daar steeds meer mensen op af komen.Zondag 5 februari 2017, de dag begint mistig maar klaart daarna snel op. Het wordt een mooie dag, echt iets om lekker met je klassieker op pad te gaan. Maar....bij ons ligt er nog veel zout op de weg. En dat betekent straks de klassieker uitgebreid moeten wassen terwijl er weer vorst voorspeld is. Dat lijkt geen goede combinatie. We kiezen voor gemak en zekerheid en nemen toch maar de huis-Volvo.
Voor ons ligt het beginpunt, de Lierderhoeve bij Beekbergen, bijna om de hoek en we mikken op het aangekondigde begintijdstip van 12 uur. Dan kunnen we de rest waarschijnlijk gezellig zien binnenrijden. Hoe sterk kun je je vergissen: als we aankomen staat de parkeerplaats al vrijwel vol en een groot deel van de auto’s zijn klassieke Volvo’s. Toch wel weer prachtig om te zien dat onze ‘oudjes’ gewoon de winter kunnen trotseren. En het valt bovendien op dat er naast de gebruikelijke Amazons de laatste tijd steeds meer Kattenruggen aanwezig zijn. Zou dat mede komen door het enthousiaste nieuwe Kattenrug register in onze club?
Aan de volle parkeerplaats was het al af te meten, maar in de al vrijwel volle zaal zie je het helemaal: deze rit trekt heel veel deelnemers, en we zien veel onbekende gezichten dus het is ook echt een landelijke activiteit geworden. Gelukkig is er nog plaats en we zoeken een heerlijk gebakje uit en nestelen ons met een kop koffie aan tafel. Genoeg tijd om nog lekker bij te kletsen. En dan neemt Marc Harleman het woord en heet ons allemaal welkom, legt iets uit over de rit en wenst ons een fijne dag. Rond 18.15 staat de snert voor ons klaar. Dus tijd genoeg om rustig te rijden.
En dan gaan we op pad. Het begint door het bosrijke terrein waar ons startpunt midden in ligt. Kleine weggetjes door een gebied waar je hier en daar een huis in het bos ziet staan. Even een drukke hoofdweg, en dan het bos weer in. Dan wordt een stuk onverhard aangekondigd. Even een aarzeling: volgens de routebeschrijving moeten we dáár dat weggetje in, maar dat lijkt een golfclub binnen te gaan terwijl het straatnaambord van de bedoelde weg een andere kant op wijst. Je ziet wat meer mensen aarzelen, maar het klopt wel degelijk, we rijden door het golfterrein en verder een lange onverharde weg. Dat is in dit seizoen een gok, maar deze weg kan het aan. En zo zigzaggen we min of meer door het bos van Beekbergen naar Loenen, en van Loenen via Eerbeek naar Laag Soeren en Dieren. En dan verlaten we de bossen en komen steeds meer in stedelijk gebied. En ondertussen beginnen we het patroon van deze rit te herkennen: eigenlijk rijden we gewoon een strakke route maar we maken steeds lusjes en achtjes om deze basisroute heen. De rit voert ons verder van Dieren via Ellecom en De Steeg, een stukje over de beroemde Middachter Allee met de statige oude bomen, en dan zo naar Velp. Voor je gevoel rijd je dan een heel stuk door een gewone moderne woonwijk, en dan ineens die verrassing: die oude kerk waar je bijna tegenop rijdt. En dat soort verrassing komen we in veel meer dorpjes tegen: op zich modern lijkende woonwijken maar dan toch zo’n oude kerk in het midden. Vanaf Velp voert onze ‘stedentrip’ ons langs de buitenkant van Arnhem naar Westervoort. En ineens zijn we op bekend terrein: daar is het industrieterrein met o.a. McDonalds, de Makro en even verderop de Ikea. We zijn wel even toe aan een sanitaire stop en wat drinken en begeven ons naar Ikea want McDonalds zit propvol. Ikea trouwens ook, maar dat is zo groot dat je altijd een plekje vindt.
Gelaafd weer op pad: de rit gaat verder langs Huissen (voor wie niet uit de streek komt, spreek uit als Huussen), Elden, Elst en Driel. Kortom, we maken een rondje langs de zuidkant van Arnhem. Van Driel gaan we over de dijk langs de Rijn weer terug naar Arnhem en dan niet door de stad terug maar via Oosterbeek en Wolfheze weer de Veluwe in. Uiteindelijk komen we nog even door Hoenderloo, waar we al eerder waren en toen bij IJs van Co het beroemde ijsje haalden. Nu zijn ze dicht en rijden we in één ruk door naar het eindpunt, weer de Lierderhoeve in Beekbergen.Ons uitstapje naar Ikea heeft blijkbaar meer tijd gekost dan gedacht en we zijn maar net op tijd voor de snert. Op zich een goede timing. Al snel wordt de tafel vol gezet met schalen stokbrood met kruidenboter en roggenbrood met katenspek. En even later arriveert de Snert. Dat is waar ook, ze doen dat hier anders: er komen schattige witte emmertjes op tafel waar je zelf uit op kunt scheppen. En dat gebeurt! Voor sommige tafelgenoten wel vele keren, zo goed smaakt het. En...na de vorige keer hebben ze hier hun les geleerd: Volvo rijders zijn goede eters, dus nu is er volop soep en roggenbrood. Maar dan heeft ieder toch genoeg gehad, er wordt nog wat nagepraat en langzaam aan loopt de zaal weer leeg. Het is in alle opzichten een mooie dag geweest. En we hebben weer eens een heel ander gebied gezien van onze regio. Deze rit gaf een goed beeld van alle dorpjes ‘aan de andere kant van de rivier’. Ook wij gaan met een goed gevoel weer naar huis.
Onze hartelijke dank voor Marc en Esz, Eddie en Agnes en alle anderen die meegeholpen hebben. Tot de volgende keer!
