De Witte Dame moet bij haar geliefde weg

Even een wat minder leuk verhaal, nou ja…. Het had erger gekund.

Enige tijd terug heb ik een herseninfarct gehad. Dat liep goed af, ik heb er alleen wat lichaambalanssproblemen aan overgehouden. Ik heb altijd met plezier mijn Witte Dame onderhouden en ben ook lid geworden van onze vereniging, waar ik mij helemaal thuisvoel. Een van de dingen die ik graag deed was op het forum goede raadgevingen te verstrekken omdat ik een aartssleutelaar ben. Voeger brommertjes, daarna motoren (BMW). Waarbij ik motorrevisies en alle andere dingen zelf deed.

Later kwamen er auto’s, Simca’s, Citroens en tenslotte door puur toeval Volvo’s. Voor het onderhoud huurde ik altijd bruggen bij bevriende garagisten die ik ook wel in de werkplaats assisteerde wanneer er tijdelijk hulp nodig was. Ik heb altijd veel opgestoken van de mensen die in deze bedrijven werkten. Ik heb ook nog een half jaar gewerkt bij een motorzaak omdat de eigenaar niets wist van BMW’s, maar omdat de eigenaar waarschijnlijk ook weinig wist van andere motoren is hij plotseling met zijn zaak in de bedrijvenhemel opgelost.

Ik vertel dit omdat ik het netjes vind op deze wijze te verklaren waarom ik mij wat minder laat zien.

Ik heb nog een probleem, namelijk de Witte Dame. Die gebruikte ik namelijk voor mijn werk als fotograaf, dat werk kan ik nu niet meer doen en dan wordt mijn liefde te duur. Deze stond namelijk in de boeken als bedrijfswagen en ik kon alle kosten aftrekken maar iedereen weet wat de vaste lasten zijn voor een baksteen en de onderhoudskosten. Het gaat mij erg aan het hart, mijn 940 reed altijd geweldig, maar deze moet nu de deur uit en ik hoop dat ze een liefhebber vindt. Hij staat bij de verenigingsadvertenties op deze site.

In ieder geval komen wij elkaar op het forum nog wel tegen en mogelijk ook nog wel op bijeenkomsten, want ik blijf lid. Dus misschien wel tot ergens in de toekomst.

Jur

Sterkte Jur!

Beste Jur, jouw relaas raakt me. Mede vanwege de openhartigheid waarmee je ons deelgenoot maakt van jouw nieuwe realiteit. En niet in de laatste plaats vanwege jouw sleutelgeschiedenis waarin ik mijzelf sterk herken.
Voor de meesten van ons lijkt het mij moeilijk voorstelbaar wat het betekent om afscheid te moeten nemen van wat in de loop der jaren je zo dierbaar is geworden. Een hard gelag, dunkt me. Ik wens je heel veel sterkte, ook met het afscheid nemen van jouw Witte Dame.

Adriaan

me aan bij wat Adriaan aangeeft; een hard gelag. Sterkte Jur.

Wat ik fijn vind is dat mijn kinderen ondertussen graag rijden in de 740. Dat gevoel is dan in elk doorgegeven in deze tijd met gevoellozere auto's.

Erg prettig te horen. En over de gevoellozere moderne auto's. Daar ben ik het ook helemaal mee eens. Ze zien er ook niet uit, het zijn drollen van auto's. De bakstenen waren hun tijd vooruit. Dat bleek ook uit een artikel in het blad van de KNAC waarin een testrit met een +300.000 euro-wagen werd beschreven. wegligging top, bediening ook probleem loos, maar volgens de schrijver haalde het zitcomfort het niet bij dat van de bakstenen. De 7 en de 9 zijn ook nog tijdloos mooi. De 7 is hoekiger, meer American style, de 9 doet sterk denken aan de Italiaanse stijlopvatting. Ik merkte wel dat mijn 940 bewonderde blikken trok wanneer ik er mee reed. Dit gevoegd bij de kwaliteit van het materiaal maakt dat deze wagens, afgezien van het verbruik in deze tijd nog goed mee kunnen komen. Ik heb er altijd met plezier aan gesleuteld. Mijn ideaal was een elektrische aandrijflijn, met een brandstofcel in plaats van onnutte accu's. Duur, zwaar en gevaarlijk. En er zijn elektromotoren die standaard 6000 rpm draaien. Ik heb al eens tekeningen gemaakt van een dergelijke constructie met een M47 bak en een standaard cardan. Het is zeer goed te doen. Met een energieterugwin voorziening bij afremmen op de motor. Je moet dan wel de roffel missen. Maar die is er voor hersenloze sjofeurs, heeft niets met rijden te maken.

Maar ja, de werkplaats kan ik niet meer in.

Maar goed ik ga nu de nobele sport van het paaseiheffen beoefenen.

Prettige feestdagen,

Jur

Pff dat is mooi klote Jur, beterschap en hopelijk weet je het knutselen in andere dingen voort te zetten.

Ja, da's inderdaad klote. maar ik ben er niet minder vrolijk onder. Ik blijf ook lid, veel te gezellig. Dus ik zal mij binnenkort ook wel weer af en te laten zien.

Een vriend van mij kwam gelijktijdig met mij met hetzelfde in het ziekenhuis. Hij hield er een linkszijdige verlamming aan over. Ik heb dus geluk gehad.

Voorlopig heb ik veel plezier in het leven. Tot kijk maar weer.

Jur

Fijn van je dat je blijft schrijven op het forum. Ik ben een vaste lezer van je bijdragen. Je stukjes zijn altijd adequaat en verhelderend.

Goed dat je er optimistisch bij blijft, er is altijd nog veel mogelijk.

Ik hoop voor je dat er met revalidatie nog verbetering te behalen is.

Sterkte Jur, maar zo te lezen ga je niet bij de pakken neer zitten.

Ook hier geen lange autoritten meer, dus niet meer naar Zweden, MGB ook verkocht, het is niet anders.

Wat Adrian ook zegt, blijf schrijven, wij blijven het lezen.

Ton.

Ten eerste sterkte Jur en ten tweede moedig dat je dit met ons deelt.
Dan ook nog een vraag, was die BMW dealer toevallig (destijds) Donkelaar in Hilversum?

Cheers
Chilm