Over het algemeen heb ik er niets tegen om 'vriendjes' te helpen. Al is het soms wel opvallend dat sommigen je alleen vragen wanneer ze iets niet lukt. Dit was wel een erg extreem geval. De telefoom gaat. 'Ik ben bougies aan het wisselen, maar krijg er een niet goed in. '
Ik denk even na en zeg 'Zeker de achterste'. Antwoord 'Ja'
Deze knaap is, net als ik, in het gelukkige bezit van een 9 met een B200F motor. Sinds een paar maanden. Op LPG. Met een Vialle F AMS. Nu wil het noodlot dat er kennelijk nooit samenwerking op constructeursniveau heeft bestaan tussen de illustere maatschappij Vialle, groot in faillissementen en after sales enerzijds en Volvo anderzijds. Sterker, het bavianenbrein dat ook wel gasboer wordt genoemd heeft ook nog nooit iets van autotechniek begrepen. Componenten vastzetten? Draai er maar een parker in. Dat er dan kabelbomen aan de andere kant van de plaat kunnen lopen is niet interessant, mijn afdeling is verzorgd. En die gasleiding? Ben je bedonderd, daar sleutelen ze wel omheen...Gelukkig ken ik ook nog enkele vakkundige LPG-inbouwers, mensen die wel hebben leren nadenken.
Ik kom bij het hulpbehoevende slachtoffer van deze miscoördinatie en ziedaar. 'Ik kon de achterste bougie er moeilijk inkrijgen en heb het idee dat er iets niet goed gaat. Toen het uiteindelijk wel lukte ging het aandraaien er zwaar en ik heb jou daarom gebeld.' De wagen stond oost-west, maar de bougie wees naar het magnetische noorden. Schever kon je ‘m er niet indraaien. Gelukkig was Paultje opgehouden toen zijn ratel wat zwaar ging (omdat het pijnlijk kan zijn heb ik hem hier een verzonnen naam gegeven).
De slangen van de verwarming van de verdamper zaten in de weg, uitbundig bijgestaan door het hitteschild dat je er niet uit kunt krijgen zonder het frame van de verdamper half te slopen. Gelukkig heb ik een Citroenverleden. Een mij goed bekende monteur placht bij deze wagens vrolijk de gevleugelde uitspraak te doen ‘Wanneer je ‘m kunt zien dan kan-ie ook los’. Van deze vent heb ik dus veel geleerd…
Dus eerst de klem van de verwarmingsslangen een paar slagen los met een geliefd gereedschapje, een plat ringsleuteltje dat is afgeslepen om ‘m dunner te krijgen, slangen opzijgedrukt en eerst de plaats rond de bougie schoongespoten met remmenreiniger, veel mensen vergeten dat dit een verzamelplaats van gemorste olie en ongerechtigheden kan zijn.Het inspuiten ging wat moeizaam vanwege de ruimte maar dat zal wel duidelijk zijn, je kon maar 1/6 slag maken.Daarna de bougie er voorzichtig uitgehaald. Er kwam wat aluminium mee en de elektrodenafstand van de bougie was 0 mm geworden.
‘Zeg Paultje, waarom heb je die bougie er niet met de hand ingedraaid, dan kun je de boel niet mollen.
‘Ja, maar daarvoor ging het te zwaar.’
‘Paultje, bougies draai je niet met een sleutel in een aluminium kop maar met je hersens.
De arme jongen keek ineens erg beteuterd.’
Maar dan. De bougie opnieuw op 0,5 mm gesteld (LPG afstand) en met de hand ingedraaid, terwijl ik ‘m naar boven drukte. En ja hoor, hij pakte na twee slagen. Daarna voorzichtig verder met een bougiedop met zeskant en een korte steeksleutel. Hard drukken in axiale richting en voorzichtig een beetje kracht zetten. En er gebeurde wat ik eigenlijk al niet meer verwachtte, de bougie vond zijn weg, niet spontaan maar met moeite. Maar draaide niet overdreven zwaar. Momentsleutel er op, eerst met 5 Nm, dat lukte een heel eind. Klikt deze meteen al dan weet je dat je de schroefdraad molt en kun je beter de draad met een tap bewerken die ik niet bij mij had. Maar het lukte om de boel te verdraaien. Vanwege de ruimte zoals eerder gezegd met 1/6 slag per keer, dat wel. Toen het stuk ongeluk na uren draaien bijna aan was klikte de momentsleutel, wij zaten kennelijk op de juiste weg. Daarna naar 10 Nm. Halve slag en klik. Dan moet-ie wel goed zitten, daarna op 20 Nm en ja hoor, 1/3 slag en een klik. Vast. Nog even inspecteren met een lampje en met de vingers en het bleek dat het stomme stuk ijzer tot mijn nog stommere verbazing recht vast zat. Nog 1/6 slag na gegeven vanwege de stroeve schroefdraad. Pfff, mazzel…
Gereedschap opbergen, Paultje draaide de klem van de waterslangen vast en maakte de klus af. Dacht ik. En toen? Starten en… niet lopen. Paultje een volwassen hartverzakking. Even nadenken en toen met grijns: ‘Paultje, heb je de bougiekabels wel aangesloten…?’ Starten en lopen.
Ik zei hem dat er iets aan het frame moest worden gedaan, de verdamper moet een paar centimeter naar voren en omlaag, dan kun je wel bij alle bougies. En neem een geweer mee wanneer je naar die gasboer gaat. Goed mikken en doe dan maar de linker of de rechter, allebei is overdreven...
Daarna hebben wij maar hard gelachen en een glas Schotse motorolie genuttigd, tenminste, de inhoud van het glas had die kleur. Alleen toen ik thuiskwam was ik duidelijk te laat voor het avondeten...
