Heerlijke proefrit...

... gemaakt vanmiddag. In een 240 estate, B230F, handgeschakeld uit 1993, 248.000 kilometers.
Ik heb de 240 estate altijd prachtig gevonden, voor mij de meest Volvo-achtige Volvo ooit gebouwd. Maar alle proefritten die ik er in maakte vielen tegen: het rijgenot was iedere keer onvoldoende. Deze keer was anders, het reed super! Helaas was dit exemplaar niet mooi genoeg om mee in zee te gaan. Voor iemand met iets meer tijd voor en zin in een klein beetje carosserie-werk, is het volgens mij een goed exemplaar. Op Marktplaats is de vraagprijs 2750 Euro. Zij staat in Wijlre in Zuid-Limburg.
Ik zoek rustig verder, haast kost geld. De heel mooie 850 estate van mijn buurman is ook nog altijd een optie. Ik zal proberen daar morgen een stukje mee te rijden, dan kan ik 240 en 850 mooi met elkaar vergelijken.
Oh ja, mijn 945 blijft gewoon. Dat comfort wil ik nooit meer kwijt. De Golf moet langzaamaan gaan wennen aan het idee van een nieuwe eigenaar, ik wil een volledig Zweeds wagenpark!
Groeten uit Zuid-Limburg

Ik heb jaren in een diverse 240's rondgereden, het blijft een hele mooie auto, en inderdaad, het rijden is niet meer helemaal van deze tijd. Zelf een hele mooie 240 estate GLT uit 1988 gehad, dat was echt een fantastische auto, reed als nieuw en zag er ook zo uit. Maar als je moet gaan vergelijken met een 850; qua rijgenot denk ik dat je dan de 240 even moet schrappen. Mijn vorige auto was een V70 classic, weliswaar een hopeloos slecht exemplaar, maar als ie reed, reed ie geweldig. Neem even mee in de overweging dat de techniek die in en onder de 240 hangt al enigszins op leeftijd is, ook die van de laatste bouwjaren. De 850 is ook al aardig op leeftijd, maar wel twee of drie generaties jonger.  Succes! Tom

Moet je de rijeigenschappen van de 240 eigenlijk wel vergelijken met die van de 850? De 850 is van een paar generaties later en is natuurlijk aardig verfijnt.
Toch zie je de 240 nog erg vaak rijden. Ik denk dat de 240 nog bij velen een speciaal gevoel oproept en daar zijn de oerdegelijke rijeigenschappen zeker medeverantwoordelijk voor...
Groet,
Tamas 

met enige regelmaat rij ik in auto's van zeer verschillende signatuur:  het meest in de 940 lpt/mbc, daarnaast in de Mini Estate uit 1979, 1100 ccm met 34 pk en trommelremmen, last but not least in de Amazon uit 1962.   Welke auto pak ik het liefts (solo) onder welke omstandigheden?  Vrij simpel: bij ritjes tot ± 40 km van mijn woonplaats pak ik in eerste instantie de Mini, eventueel de Amazon, bij soloritten tot 500 km op een dag de Amazon.  Ah, om ergens een rally te rijden heb ik ook wel eens 500 km in de Mini doorgebracht.
Met gezinsleden erbij is hun keus doorslaggevend, de meesten verkiezen de 940, omdat die verreweg de meest comfortabele is. MAAR....  waar ging de topic over?   Subjectief rijgevoel, en daarbij staan de Amazon en de Mini voor mij boven de 940. De langste dagtrip die ik met de Amazon gemaakt heb was overigens 1400 km.

De 240 de meest Volvo achtige auto ooit gebouwd? Ik denk van wel. Qua uiterlijk lijkt niets de auto op dat punt te kunnen verslaan. 
Over de rijkwaliteiten was ik in de jaren tachtig en negentig (ik heb nog een van de laatsten nieuw gekocht) zeer te spreken. Helaas kan ik er, na verwend te zijn met 700/900 en 850 series, niet meer aan wennen. Elke keer als ik weer een stuk in zo'n 240/260 series rijdt valt me op hoe gedateerd de auto eigenlijk wel niet is.
De 850 even buiten beschouwing latend, want met uitzondering van de T5R en R gewoon een rammelbak met ook nog eens voorwielaandrijving: de grotere broers van de 2 met vier dan wel zes cylinders zijn toch echt veel comfortabeler, preciezer etc..
Voor geen geld kruip ik dan ook voor dagelijks gebruik nog achter het stuur van een 2-serie. Misschien ooit nog eens om een ''veteranenrondje'' te rijden, maar dat is het dan wel.
Wart

daar denk ik weer iets anders over. Elke keer als ik weer in de 240 stap vind ikdat dik en dik genieten. Zo'n 240 onthaast enorm en je hebt gelijk het gevoel dat niemand je iets kan maken in zo'n tank.
Vorige week weer een nachtrit gehad met de 240. Zo'n volvo kan op de snelweg prima mee, daar is deze eigenlijk in zijn element.

wart schreef : De 240 de meest Volvo achtige auto ooit gebouwd? Ik denk van wel. Qua uiterlijk lijkt niets de auto op dat punt te kunnen verslaan. 

Inderdaad, vooral de estate, de moeder aller stationwagens.

wart schreef : Over de rijkwaliteiten was ik in de jaren tachtig en negentig (ik heb nog een van de laatsten nieuw gekocht) zeer te spreken. Helaas kan ik er, na verwend te zijn met 700/900 en 850 series, niet meer aan wennen. Elke keer als ik weer een stuk in zo'n 240/260 series rijdt valt me op hoe gedateerd de auto eigenlijk wel niet is.

helemaal mee eens

wart schreef : De 850 even buiten beschouwing latend, want met uitzondering van de T5R en R gewoon een rammelbak met ook nog eens voorwielaandrijving: de grotere broers van de 2 met vier dan wel zes cylinders zijn toch echt veel comfortabeler, preciezer etc..

eindelijk iemand die mijn mening deelt, had een V70 classic (een doorontwikkelde 850) en is dus inderdaad gewoon een rammelbak!

wart schreef : Voor geen geld kruip ik dan ook voor dagelijks gebruik nog achter het stuur van een 2-serie. Misschien ooit nog eens om een ''veteranenrondje'' te rijden, maar dat is het dan wel.

verstandelijk gezien ben ik het hiermee eens, maar als de middelen het zouden toelaten komt er toch echt een 265 GLE in de meest luxueuze uitvoering bij.