Hallo beste leden,
Mijn naam is Peter. Inmiddels hebben 50 lentes mijn leven gepasseerd. In die 50 lentes hebben vele auto's mijn leven gekruist. Laat ik mij vooral beperken tot de Volvo's;
het begon met een 480 ES, waar ik nog steeds een zwak voor heb. Daarna volgden: een 460 GlE , een 240, een 245, een V70 en een 240 automaat, een 940 en nu dus een V90.
Ik kan mij nog herinneren dat ik in mijn vroege jaren nog eens proef had gereden in een Volvo 745 Turbo, beige van kleur. Prachtig model vond ik toen. Alleen tijdens de proefrit bemerkte ik dat de zit niet optimaal was. Niet wetende dat de bestuurdersstoel in -tig standen te verstellen was.
Voor de V90 behoorde een een Opel Corsa cdti, belastingvrij, tot mijn bezit. Met twee studerende kinderen een welkome uitkomst. Ik kan de vraag voorstellen: "Waarom dan nu een V90?".
Allereerst het wegvallen van de vrijstelling voor wegenbelasting voor de Corsa. Tsja als ik dan toch belasting moet betalen dan rijd ik graag wat ik leuk vind.
Andere reden: de kinderen vonden het tijd om het nest te verlaten. Ehhh .... verhuizen dus. Was een goede reden om een ruime wagen te kopen. En ja een automaat was toch ook wel lekker. Een mercedes 320 ce sportline behoorde ooit tot mijn eigendom. Wat een heerlijke combi was dat, een automaat met een heerlijke zescilinder. Genoeg redenen om naar een V90 uit te kijken.
In mijn Volvo 240 jaren was ik altijd een trouwe klant van Gerard Mulder in Lienden. Met hem had ik al eens de wens besproken om een V90 te gaan rijden. Hij was niet altijd even enthousiast als het ging om de staat van onderhoud van de auto's die dan bij hem voor het eerst onder ogen kwamen. De kosten die dan gepaard gingen om het een en ander weer in orde te maken weerhielden mij in eerste instantie. Totdat hij, vele auto's later, toch met een V90 kwam. Was altijd bij hem in onderhoud geweest. De desbetreffende klant had de auto zakelijk gereden en op onderhoud was nooit bezuinigd. Gerard kennende had ik het vertrouwen dat het onderhoud wel snor zat. Echter de recessie had deze ondernemer doen besluiten om de reparatie met betrekking tot het vervangen van de koppakking aan een ander, goedkoper, adres over te laten. Gevolg: een kapotte motor.
Gerard bood mij deze toch aan. Ik moet bekennen dat ik mij menig maal afvroeg: "waar begin ik aan?". De eerste ontmoeting met de V90 was niet de leukste. Een kapotte voorruit, beschadigde bumper, deels versleten voorstoel, en een kilometerstand van 328.000. Dat kwam allemaal wel goed zei Gerard. En het kwam ook goed. Ik ben nu de trotse eigenaar van een V90 uit 1997. De eerste levensjaren bracht de V90 in Zwitserland door. Ze, de V90 is in mijn beleving een elegante dame, is voorzien van een "nieuw" kloppend hart=motor. Deze had 205000 kilometer ervaring achter de rug en had ook nog eens geen verleden op gas. Motor en versnellingsbak werden voorzien van nieuwe riemen, sappen en dergelijke. Goed voor weer de nodige kilometers. Verder kreeg ze een nieuwe voorruit, bestuurdersstoel werd voorzien van een nieuw stukje rund,de voorbumper werd opnieuw gespoten en de auto werd gepoetst. En niet zomaar even gepoetst. Ik wis niet wat ik zag. Van de vermoeide indruk die ze bij onze eerste ontmoeting maakte, zag ik een stralende schoonheid. In het voorjaar laat ik haar weer verwennen bij deze schoonheidsspecialist, Rujo in Lienden. Ik laat er dan meteen originele volvo striping, zilver van kleur, op aanbrengen. Zag deze bij een andere V90 in Wageningen. Net even chiquer. Verder is ze uitgerust met een Volvo HU 1205 ivm navigatie. Deze is uitgebreid met een usb aansluiting voor de telefoon en muziekbestandjes (via volvotech.eu). Werkt overigens prima. Daarnaast zijn de Mercurius velgen tot winter velgen gedegradeerd en is ze voorzien van opnieuw gecoate Andromeda velgen. Voor de winter (ont)sieren kuipmatten het interieur. In verband met onze viervoeter een afdekking voor de achterbumper aangebracht. Het reservewiel heeft plaats gemaakt voor een spuitbus. Op marktplaats nog wat "hebbedingentjes"als een muntenhouder voor inde asbak en een prullenbakje, natuurlijk origineel Volvo, weten te bemachtigen. Bij de laatste, tevens eerste beurt, haar voorzien van een windkap ten behoeve van het schuifdak. Scheelt wel. Ik moest wel wennen aan het windgeruis. Daarmee werd ik weer eventjes geconfronteerd met haar leeftijd.
Via Vstore nog een bagagenet aangeschaft. Ik heb nog wel een to do lijstje. Zo zijn de gasveren van de kofferklep wat vermoeid aan het raken. Daarnaast ben ik nog op zoek naar een beige dekseltje , rechthoekig, welke onder bij de voeten van de bestuuderszijde zit. Al met al rijd ik met groot plezier rond en heb zo in ruim acht maanden alweer 20.000 km met haar doorgebracht. De parkeerplaats wordt nu gesierd met een bord: "Volvo parking only". Omdat ik haar zo koester voor de verzekering haar laten taxeren. Hiermee de bevestiging gekregen dat ze in goede conditie verkeerd. Ik hoop haar, met de wetenschap en ervaringen van de leden van de 700 vereniging, nog vele jaren, kilometers met haar te mogen delen.
Met vriendelijke Volvo groet,
Peter
De S/V90 heeft nooit een opvolger gehad, nog niet...
