Kokerbalken volschuimen idioot?

Ik heb een mogelijk idiote vraag, waar ik zelf geen afdoende zinnig antwoord op kan vinden.

Je leest over tal van technieken en trucs om de kokerbalken zoveel en zo lang mogelijk tegen roest van binnenuit tegen roestvorming te beschermen. Nu is het zo dat de atmosfeer binnen de balken door temperatuur variaties eigenlijk altijd erg ongunstig is. Condens en verdampend condens zorgen eigenlijk voor een permanente vochtige atmosfeer. Ideaal voor roestvorming en zeker gerepareerde kokerbalken zijn daar natuurlijk kwetsbaar voor.

Nu moet ik zeggen dat het me gevoelsmatig ook tegen de borst stuit, maar wat is er technisch op tegen om de balken vol te spuiten met bijvoorbeeld een PU- schuim, zodat de balken permanenent van vochtge lucht worden afgesloten?
(Uitteraard na een zorgvuldige reiniging en geschikte voorbehandeling met bv een lijnolie product)
(<span style="font-style: italic;"> Andere Optie; Daarnaast zou het ook denkbaar zijn de balken te voorzien van een "zakje met vochtabsorberende stof" en ze vervolgens van de buiten lucht af te sluiten met rubber doppen. Ook dan ben je van verlost van de cyclische condens zonder dat je de boel intern onomkeerbaar vult met niet te verwijderen schuim.</span>)
Maar wat is niet vies of wel onomkeerbaar? Afgewerkte olie of klodders bitumenachtige producten verdienen ook geen schoonheids prijs lijkt me.

PU-schuim wordt in tal van bouwkundige constructies toegepast, met het idee dat het 50 tot 100 jaar mee moet gaan, dus de levens duur zou toch voldoende moeten zijn lijkt me.
Ik verneem graag solide technische argumenten om dat niet te doen als ze iemand bekend zijn.

Op zich een leuke gedachte dat schuim. Praktisch gezien niet. Zelfs het kleinste roestplekje rot onder het schuim vrolijk verder. Hoe goed je ook voorbehandeld, je hebt nooit ieder vuiltje of plekje mee. Tweede nadeel is dat lassen in de toekomst onmogelijk wordt. Stel dat je roestvorming hebt van buitenaf en een stuk moet vervangen. Door de hitte van het lassen vliegt het schuim in de brand of gaat smeulen. Gevolg: smeerboel.
Afdichten en silicagel tegen het vocht is ook een idee. Dit principe werd vroeger ook wel toegepast in droge tanks van schepen. Een brandende krant erin om de zuurstof op te branden en dan gauw het deksel dicht. Alleen krijg je volgens mij balken van een auto nooit dicht. Die zijn gepuntlast en van nature niet dicht. Silicagel heeft ook niet het eeuwige leven en raakt verzadigd.
Overigens wordt corrosie niet veroorzaakt door water. De hoofdboosdoener is zuurstof. De in water opgeloste zouten vernellen het proces.
Afgewerkte olie is een verhaal dat af en toe de kop opsteekt. Het is echter buitengewoon smerig en nog onzinnig ook. Olie drijft op water en verzeept na verloop van tijd en bied dus weinig of geen bescherming.
Twee jaar geleden heeft het duitse blad oldtimer markt een zeer grondige test gedaan van beschermingsmiddelen. De winnaar was Mike Sander's korrosionsschutzfett. Het blad is na te bestellen op de website en zeker een aanrader.

<p>En dan heb je bij de 140's en 164 ook nog het suffe gegeven dat de afwatering van de paravan via de kokerbalken loopt. Stop je die balken dicht, dan blokkeert dat de afwatering. </p><p>En met het bijkomende gevaar dat het vocht toch langzaam in het schuim trekt, waardoor het vervolgens <em>altijd</em> nat blijft in de kokerbalken. Een averechts effect.</p>

Als het volschuimen een goed idee zou zijn dan was dat allang toegepast. Het belangrijkste is dat de balken goed moeten kunnen ventileren om droog te kunnen worden van binnen. Gewoon om de paar jaar volspuiten met anti roest middel en zorgen dat de ventilatie/afwateringsgaatjes open blijven. Eventueel op de laagste plekken in de balken een extra gaatje boren om het condens/regenwater af te kunnen voeren. En elk jaar controleren op een brug om eventueel roest gelijk aan te kunnen pakken. Rotte plekken zijn een gevolg van verwaarlozing, gelijk beginnend roest aanpakken is relatief weinig werk en goedkoop. Door je wagen met de hand te wassen vallen beginnende roestplekjes aan de carrosserie gelijk in het oog en kan je ze aanpakken.

<p>Het idee is dat PU-schuim 50-100 jaar meegaat. Maar dat werkt alleen bv in de bouw als afsluiting tussen 2 naden van binnenmuren. PU schuim wat nat wordt, wordt op de duur een spons. Het is dus geen optie voor de kokerbalken. Met enige regelmaat tectyleren geeft het beste resultaat. </p><p> </p>

<p>Alfa Romeo heeft in de jaren 70-80 inderdaad de kokerbalken volgespoten met schuim vanwege hun roestreputatie. Jammer dat ze dat niet eerst wat jaartjes hadden uitgeprobeerd want de roestduivel ging toen wel h&eacute;&eacute;l snel aan de slag.</p><p> </p>

Bedankt Allemaal.. Jullie kritische opmerkingen zijn over het algemeen erg constructief. Het heeft mezelf dan ook tot verder en dieper nadenken over de materie aangezet. Zwak punt in mijn benadering was met name de veronderstelling dat er sprake zou zijn van een afsluiting van de buitenlucht en dus van vocht en zuurstof.
Afhankelijk van het type schuim is daar echter minder of weinig spake van. Meestal is door diffusie toch een transport van vocht en zuurstof goed mogelijk. Zodoende kan het simpelweg volspuiten met PU-schuim geen goede en permanente oplossing zijn.
Als advocaat van de duivel heb nu wel een meer veelbelovend alternatief in het hoofd dat ik jullie zo gauw mogelijk wil voorleggen op dit forum. ( Ik wil wel eerst even doordenken dus. )

<p>@Piek, is dit het artikel:</p><p> mike.british-cars.de/Korrosionsschutzfett.htm </p><p>(of in gebrekkig Engels: babelfish.altavista.com/babelfish/trurl_...osionsschutzfett.htm )</p>