Mannending

Hallo Volvo rijders,

Gewoon even een persoonlijk verhaal. Ik heb een 1800, 1970, en een zoontje van 6 jaar. Mijn vrouw vind het rijden in een oldtimer maar lastig maar mijn zoon vind het heel leuk. Het is dus een mannending bij ons, ritjes naar de zwemles en samen sleutelen. Hij is pas 6 maar wil graag meehelpen. Kost meestal meer tijd dan het oplevert, maar jong gedaan is oud geleerd. Soms is het zoeken naar klusjes voor hem, bijvoorbeeld het frame van het achterbankje schilderen. Zit niet in het zicht en hij kan best goed schilderen. Of remlicht check, hij kan het pedaal intrappen. Ik probeer hem erbij te betrekken. En natuurlijk de aandacht te verdelen tussen de Volvo en hem (en zijn moeder). Het blijft schipperen met tijd.
Zijn er nog meer Volvo kinderen?
Groetjes,
Arnold

Hallo Arnold,

Zo ben ik zelf ook begonnen. Sleutels aangeven terwijl mijn vader onder de auto lag, ideaal voor hem natuurlijk. Klusje wat ik op jonge leeftijd vaker heb mogen doen is de stekkers bovenop de M41 aansluiten in de combi. Mijn toenmalige mini-armpjes konden daar nog tussen.
Mijn vader heeft zelf ook een 1800S gehad, geimporteerd uit Georgia, dus ik noemde hem altijd auto George. Onlangs kwam ik via mijn website deze auto weer tegen.

Zoals je weet is het later allemaal prima voor elkaar gekomen qua sleutelen.

Haha, ik ken het. Zo ben ik ook begonnen..

En dan natuurlijk ook bij papa op schoot zitten achter het stuur, dan mocht ik altijd sturen!

Ook hier is het zo begonnen, wel pas op mijn 13e. Samen met mijn pa een Renault R4 uit 1964 gerestaureerd. Toen deze klaar was heb ik een oud Batavus brommertje gekocht. En één brommertje wordt al snel twee brommertjes. En als je dan je rijbewijs hebt moet er toch ook een auto komen!

Die Renault R4 heeft 3 jaar geleden plaats gemaakt voor de Amazon van pa. Mij eerste auto was een bmw 5serie uit '77 , maar na 5 maanden verstandig geworden en deze snel verkocht. Toen heb ik mijn huidige 164 uit '72 gekocht, deze heb ik nu precies 8 maanden. Daarnaast heb ik de twee Batavus brommertjes nog altijd. De rollen zijn inmiddels wel een beetje omgedraaid, ik sleutel nu meer dan pa waardoor ik hem soms weer dingen kan leren.