restauratie 144-S '70

triangelli (200x150).jpg Ben er inmiddels achter dat de 144 een heuse GT is, standaard B20B, M41 met OD, Golde open dak en brede Kroh Prinz velgen 5 1/2 J . Inmiddels is de wagen helemaal klaar, heb net de voortrein nog gereviseerd omdat hij niet door de APK kwam vanweg de linker onderfusee, dan alles los en allemaal nieuwe bussen, fusees en wiellagers.

Niet origineel maar wel leuk is het R plaatje, inmiddels prijkt er ook een 123GT Register plaatje op de achterruit

De rode bekleding met het Nardi stuur vind ik erg mooi staan, Ed!

Dank je Boele, dit was nu een project waar ik vooraf al wist welke kleur die moest worden.
Hij was origineel muisgrijs, maar er zat een rode geweven stoffen bekleding met vinyl zijpanden in.
De combinatie van grijs met rood leer en dat mooie houten stuur vind ik ook geslaagd.

Overigens het is een echt Nardi stuur, kon ik overnemen van een1800 die in een hal had gestaan die was afgebrand.
Gelukkig was het stuur helemaal OK.
Is trouwens wel leuk om het verschil in sturen te merken tussen oude fusees en bussen met ruimte, en het nieuwe spul.
Ik h ad er al een IPD dikke voorstang onder gezet
Hij stuurt geweldig strak en soepel, wilde er een stuurbekrachtiging in bouwen maar ondanks het kleine stuurtje gaat het heel soepel.

Maar goed, ik schik me naar der dames want mijn dochter gaat er in rijden, dus hij zal er toch wel in komen.
De wagen gaat steeds lekkerder rijden, alles is nu op elkaar ingereden en die B20B is wel een dijk van een motor

Hey Ed, dus hij is nu af?.
Hij is werkelijk heel mooi geworden. Die dochter van jou heeft mazzel met zo'n pa

Om iets ( in mijn ogen) zinvols toe te voegen zal ik een verslag maken van hoe de wagen is aangepakt, met name waar je op moet letten bij aankoop, hoe je demontage, opslag en restauratie aan pakt.
Ik zeg niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar wat nu volgt is hoe ik het heb gedaan.
Bovendien ben je nooit echt klaar....



Ik kocht de wagen van een enthousiaste man, kreeg een logboek met veel nota's en de wagen was gebruikt o.a. voor vakanties met een caravan erachter. Als ik een wagen ga bekijken let ik op het volgende
1. herkomst, een originele NL wagen is het leukste maar zijn door de pekel niet de besten, pas op bij een voormalig USA / Canada wagen; rubbers zijn uitgedroogd, veel lekkages en holle ruimtes zijn kwetsbaar voor roest door uitdrogen en barsten van de tectyl in een warm klimaat Een dinitrol behandeling is een pre, maar zegt niet altijd alles.
Liever koop ik een wagen die gebruikt wordt,met geldige APK, dan een die jaaaren heeft stil gestaan, of je moet een totale restauratie willen gaan doen.

Deze 144-S heb ik eerst 2 jaar mee gereden, is een heerlijke wagen, in een versie die we in NL niet kennen; B20B M41 + J tyype overdrive, Golde schuifdak, Krohn Prinz 5 1/2 J velgen en stoffen rode interieur.
Hij is geassambleerd in Bern/Zwitserland, T serie en afgeleverd aan 1e eigenaar in Oostenrijk



2. toestand lak: met een simpel white board magneetje kun je eenvoudig dikke plamuur lagen opsporen.Dan valt hij op de grond...
De 140 is gevoelig voor roest op bekende plekken
a. voorfront, met name de platte rand onder en voor de radiator,







binnenschermen in de hoekjes naast de scharnieren.

b. voorruit door de metalen clips die zijn gebruikt bij de eerste plakruiten, achter door uitdrogen rubber en lekkage




c. Golde open schuif daken zijn berucht, de smalle afvoer pijpjes aan iedere hoek zijn zo smal in diameter dat ze gemakkelijk verstoppen en/of door capillaire werking het water niet kunnen afvoeren. Ik heb nu een aantal met schuifdak gesloopt en allemaal hebben ze dit, leidt tot enorme ellende







De hele rechter voorraamstijll was eruit gerot, let op de roest onderaan het metalen pijpje.
Ook de deuren waren verroest van binnen uit, de vorige eigenaar (PO your worst enemy) had met vuilniszakken de hele binnenzijde onder de deurplaat afgeplakt en door het vele tectyl waren de afvoerkanalen verstopt, heading for disaster

Voor de afwatering van de Golde dagen geldt, altijd checken, hemeltje eruit en kijken hoe erg de schade is,
Vaak zijn ze alle 4 doorgeroest, remedie is ze er af te slijpen, het gat uitboren tot de diameter van de tuinslang en een 8 mm pijpje erin lassen en goed antiroest behandelen.
Afvoer aan de voorzijde NIET boven het scharnier uit laten komen, zoals Golde dit origineel doet, maar recht naar beneden door een gat (8 mm) in de bodem. Dan dien je ook een aantal gaten te boren in de deurstijl en dat is lastig.

c De voorruiten zijn geplaktvanaf '69, maar roesten snel, komt door de metalen clips waar de sierlijst aan zit geklikt. Een goede update voor de voorruit is de plakruit van de 240, die plastic clips heeft en een sierlijst met 2 joints en een rubber er tussen dat vele malen beter afdicht dan de originele sierlijst met 4 joints.
Er zit in de voorrruit sponning aan beide zijden een afwateringsgaatje van 3 mm, vaak lekt dit ook water naar binnen, het lek kom je vaak niet bij, ergens in het dubbele plaatwerk van de paravan. Ik maak ze daarom dicht en kit de hele voorsponning vol voordat de 240 sierlijst erop gaat.

d Berucht zijn de achter dorpels en schermranden, door ophopen van vuil, wat met water & zout zich een weg vreet door het plaatwerk.

Wat ik heb geleerd is om al het demontage werk te documenteren, met het gemak van de huidige digitale camera'tjes is dit geen probleem (meer). Ik ben 50+ en mijn geheugen is niet voldoende om al die draadjes en onderdelen te onthouden, is er iemand die dat wel kan....mijn respect.
Zorg dat je voldoende labels en afplaktape & ducktape hebt en een aantal grote opbergkisten.


En nog kan je werkplek er gemakkelijk zó uitzien, een wagen in onderdelen neemt véél ruimte in beslag, zeker als je er meer sloopt is het verstandig om ook het type en bouwjaar bij te schrijven.

Labelen: bij demontage van de bedrading is het wel fijn om iets erop te zetten, waar het thuis hoort,
Later bij het monteren zul je hier plezier van hebbben, net als een goed bedradingschema wat je met een beamer kunt projecteren op een wit laken.
De belangrijke draden kun je kleuren en dan wijst het zich vanzelf

Indrukwekkende hoeveelheid werk zit er in die wagen Ed. Dat zag ik er niet aan af toen ik hem zag. Ook handig, die tips.
Helaas had ik geen digitale camera in '89 '90 toen ik het demontage werk deed.

Maar ook nog wat tips van mij, alhoewel de meesten naar mijn idee voor zichzelf spreken
- gooi nooit iets weg voor je het nieuwe onderdeel gemonteerd hebt.
- Haal niet meer uit elkaar dan op dat moment nodig is (bijvoorbeeld een kachelhuis. laat het lekker als één geheel tot de carrosserie klaar is en je er aan toe bent om het te reviseren)
- gebruik inkt die niet verbleekt (heb ik nu last van bij sommige labels die ik ooit aangebracht heb)
- groepeer je onderdelen (Ik heb bijvoorbeeld zakjes met alles van een enkel portier, alle schroefjes, plaatjes, ringetjes etc.)
- bezuinig zo min mogelijk op de techniek die voor je rijveiligheid zorgt. Dus vooral je remmen, wielophanging, stuurinrichting etc.. Een fonkelende bumper staat mooier dan een nieuwe hoofdrem cilinder of leiding, maar . . . )

Oh, en geloof jezelf nooit als je denkt, dat doe ik later nog wel eens een keertje echt goed dat gebeurt dus nooit

Gelukkig was het schuifdak bij de grijze 144 nog goed, dat probleem zag ik bij een van de slopers, ja er gaat al snel veel tijd in zo'n restauratie zitten, daar verkijkt iedereen zich op.

Als je voor een restauratie gaat, is mijn ervaring, dat alles wat je niet vervangt kom je alsnog tegen in de loop van een paar jaar.
Ergo er is maar één goede manier, alles doen

In dit geval heb ik het in de verkeerde volgorde gedaan, eerst heb ik de schijven, remklauwen en slangen vervangen en pas toen de wagen voor APK werd afgekeurd op de onderste fusee de voortrein. Dit onderschrijft wat ik zei, alles wat je niet doet komt dan als je met de wagen gaat rijden.

In de tent was het lekker sleutelen in het voorjaar, deze stond naast onze keuken dus wel optimale sleuteldagen...


Al het nieuwe spul monteren is wel lekker werken


Dus alles vervangen , schijven, klauwen, blokjes, remleidingen en schokbrekers (Konis Classics)


Zo zien de handremblokken eruit, slijten niet zo snel maar moeten wel worden onderhouden, nieuwe handremkabel en deze goed gesmeerd houden

Tijdens het monteren gebruik ik constant anticorrosie materialen, zoals Waxoil, ideaal voor in de holle ruimtes of om chroom te monteren, is een soort roomboter die overal in en aan zit, kun je eenvoudig wegwrijven met een lap met wasbenzine. Tevens de fluid film, is een spul wat oude tectyl weer oplost en een tijd plakkerig blijft.
Dat betekent als de wagen even in het zonnetje heeft gestaan er uit alle hoeken en gaten wat oil druppelt, voordeel is dat alles aan de binnenkant in de holle ruimtes ook wordt bedekt.
De nieuwe bouten spuit ik af met heldere tectyl, doorzichtig zodat je het mooie boutje nog kunt zien maar wel beschermd.
Voor dat de laatste laag body shoot erop gaat, nog wat tectyl uit de witte bus erop spuiten.
En aangezien ik ook in de winter met de wagen rij verwarm ik wat waxoil en dan laat het zich gemakkelijk verspuiten , over de bewegende delen en kwetsbare punten aan de onderzijde. In het voorjaar poets je het er zo af en in de naadjes blijft het lekker zijn beschermende werking doen.

Qua roestpreventie en het voorkomenvan invloed van zout, zijn de alu binnenschermen een goede optie, ik heb ze inmiddels ook aangeschaft. Montage is simpel, dat staat ook in de handleiding.

Al eerder in dit epistel heb ik het voordeel van de 240 plak voorruit genoemd, tevens is de sierlijst voorzien van een rubber, die wel vernieuwen en dan sluit hij goed af.

Weggedrag.
De 140 en de 164 zijn van nature nogal slapjes in de veren, bij een scherpe bocht met een vaartje helt de carosserie behoorlijk over. Dit is simpel te verhelpen, de firma IPD uit de US levert dikkere stabilisatiestangen voor met stevigere bussen.
De veren kun je ook aanpassen, heb ik overigens niet gedaan, want de wagen stond nog mooi recht.
Soms zakken ze door aan de voorzijde en dan zijn nieuwe veren wel nodig.
Beste combinatie is progressieve veren met Bilstein schokbrekers.

Ik heb gekozen voor de originele set up met Koni classics