- Berichten: 98
×
Klik hier om naar de evenementen pagina te gaan.
Verslag sleuteldag te Bleiswijk bij Fred Oosterlaan 25-05-2019
26-05-2019 12:54 #635156
door Wouter Borsje
Verslag sleuteldag te Bleiswijk bij Fred Oosterlaan 25-05-2019 is gemaakt door Wouter Borsje
Een plek waar vele Dafjes en inmiddels ook Volvo's staan van diverse typen en uitvoeringen, waar restauraties plaatsvinden, onderdelen zover als het oog reikt, zelfs als je recht omhoog kijkt....
Wij (Laurens en ondergetekende) zouden en moesten daarheen, Laurens uit hoofde van zijn functie als TC'er en ik omdat ik dat wel eens met eigen ogen wou aanschouwen, voor de gezelligheid, en om hier en daar waar ik dat kon wat mensen te ondersteunen bij hun sleutelen.
Dus om 08:30 reden we nadat Laurens mij had opgepikt richting het westen.
Bij aankomst zagen we al een prachtige rij opgestelde Volvo's staan, en binnen...ja hoe moet je dat nu uitleggen, eigenlijk niet, dat moet je echt zelf een keer komen aanschouwen en op je in laten werken.
Als je iets met oude auto's hebt (en dat heb je), als je daarbovenop iets hebt met techniek ontworpen en gemaakt op vaderlandse bodem (en dat heb je), dan weet ik haast wel zeker dat je hier een keer geweest moet zijn.
En eenmaal op de koffielucht afgekomen de kantine bereikt te hebben wordt het nog beter, Fred slingert de ene na de andere anekdote de ruimte in met een portie humor die je doet hopen op het juiste moment een slok van je zwarte goud genomen te hebben.
Naast hem waren TC'er Steven, André, François, een relatief nieuw lid (waarvan ik de naam niet goed heb onthouden, beaucoup d'excuses), een medewerker en even later ook Wim nog aanwezig.
Steven heeft het lid waarvan ik de naam kwijt ben geholpen met wat onderhoud aan zijn mooie rooie 340.
François kwam een voorscherm van een auto afhalen.
Laurens fungeerde als vliegende keeper, en eerlijk gezegd heb ik niet waargenomen wat dat precies inhield (kom er maar in Laurens)
Ondergetekende heeft een bypass operatie uitgevoerd op de weigerachtige kick-down schakelaar van de nog redelijk recent aangeschafte sedan van Wim, en even met behulp van Steven zijn manometer geconstateerd dat er weer opschakelvacuüm was en redelijk wat ook (zo uit mijn hoofd ca 600 milliBar)
Na een testrit het ieniemienie Bosch oliefilter vervangen voor een originale Volvo.
Klaar zo Wim? Klaar.
Prima, gaat deze jongen even lekker naar buiten om wat in motorruimtes te koekeloeren en kletsen met de andere aanwezigen.
Staat bovengenoemde na een aantal minuten ineens weer voor me heen en weer te springen, of ik maar even mee wou komen want zijn auto ging voor noch achteruit....
Zit er benzine in de tank, heb je wel eerst de motor gestart, staat de handrem er nog op?
Twee maal ja, eenmaal nee.
Verder kijken dus, al gauw bleek dat het motorvacuüm overijverig aan de ontkoppelhevel bleef trekken via de daartoe benoemde balg.
Hm...elektrisch probleem, mechanisch probleem?
Stekker van de ontkoppelkep af en navraag gedaan bij nieuwbenoemde CVT techniek kenner Steven of de klep bekrachtigd wordt bij + 12V.
Ja welzeker meneer, dus één van de stekkers eraf, en de slang naar de balg eraf, nog steeds vacuüm, concludee overflakkee: ontkoppelklep naar de Palestijnen.
Vraagtekens natuurlijk bij de aanwezigen die zich inmiddels rondom het motorruim verzamelt hadden, maar ja, soms doen (oude) auto's dat, laten je zomaar ineens weten dat ze zich niet zo lekker voelen en op z'n minst aan de Asperine moeten.
Fred dus even lief aangekeken (door Wim) of hij een vervangend exemplaar had liggen, en jawel hoor, in twee smaken maar liefst; wit en grijs.
Doe ons maar wit meneer, dank u.
Even provisorisch gemonteerd (met die rubbers ben je anders zomaar weer een uur verder en het was al aan de late kant), en jawel de auto kwam weer van zijn plek zonder eerst 3000 toeren te maken (hooguit handig als je stoplicht sprint aspiraties hebt met 70 woest trappelende pony's)
Steven had inmiddels zijn skillz losgelaten op de rooie en dat liet zich vertalen in een tevreden spinnende B14.
En...voordat ik de foto's hieronder ga neerdonderen, even een aparte en eervolle vermelding voor ik meende mevrouw Oosterlaan (correct me if i'm wrong) voor de vers gebakken pannenkoeken waarvoor het meel (wat gelukkig niet al te duur bleek) werd geleverd door André.
Voor de wat jongere lezers onder ons, ik refereer aan onderstaand liedje, zing je mee?
Elsje Fiederelsje, zet je klompjes bij ’t vuur
Moeder bakt pannekoeken, maar het meel is zo duur
Tingelingelinge pannekoek, stroop met rozijnen
Tingelingelinge pannekoek, kom op bezoek!
Enorm bedankt voor de gastvrijheid en de mooie verhalen Fred, tot wederziens!
Ploaties:
Wij (Laurens en ondergetekende) zouden en moesten daarheen, Laurens uit hoofde van zijn functie als TC'er en ik omdat ik dat wel eens met eigen ogen wou aanschouwen, voor de gezelligheid, en om hier en daar waar ik dat kon wat mensen te ondersteunen bij hun sleutelen.
Dus om 08:30 reden we nadat Laurens mij had opgepikt richting het westen.
Bij aankomst zagen we al een prachtige rij opgestelde Volvo's staan, en binnen...ja hoe moet je dat nu uitleggen, eigenlijk niet, dat moet je echt zelf een keer komen aanschouwen en op je in laten werken.
Als je iets met oude auto's hebt (en dat heb je), als je daarbovenop iets hebt met techniek ontworpen en gemaakt op vaderlandse bodem (en dat heb je), dan weet ik haast wel zeker dat je hier een keer geweest moet zijn.
En eenmaal op de koffielucht afgekomen de kantine bereikt te hebben wordt het nog beter, Fred slingert de ene na de andere anekdote de ruimte in met een portie humor die je doet hopen op het juiste moment een slok van je zwarte goud genomen te hebben.
Naast hem waren TC'er Steven, André, François, een relatief nieuw lid (waarvan ik de naam niet goed heb onthouden, beaucoup d'excuses), een medewerker en even later ook Wim nog aanwezig.
Steven heeft het lid waarvan ik de naam kwijt ben geholpen met wat onderhoud aan zijn mooie rooie 340.
François kwam een voorscherm van een auto afhalen.
Laurens fungeerde als vliegende keeper, en eerlijk gezegd heb ik niet waargenomen wat dat precies inhield (kom er maar in Laurens)
Ondergetekende heeft een bypass operatie uitgevoerd op de weigerachtige kick-down schakelaar van de nog redelijk recent aangeschafte sedan van Wim, en even met behulp van Steven zijn manometer geconstateerd dat er weer opschakelvacuüm was en redelijk wat ook (zo uit mijn hoofd ca 600 milliBar)
Na een testrit het ieniemienie Bosch oliefilter vervangen voor een originale Volvo.
Klaar zo Wim? Klaar.
Prima, gaat deze jongen even lekker naar buiten om wat in motorruimtes te koekeloeren en kletsen met de andere aanwezigen.
Staat bovengenoemde na een aantal minuten ineens weer voor me heen en weer te springen, of ik maar even mee wou komen want zijn auto ging voor noch achteruit....
Zit er benzine in de tank, heb je wel eerst de motor gestart, staat de handrem er nog op?
Twee maal ja, eenmaal nee.
Verder kijken dus, al gauw bleek dat het motorvacuüm overijverig aan de ontkoppelhevel bleef trekken via de daartoe benoemde balg.
Hm...elektrisch probleem, mechanisch probleem?
Stekker van de ontkoppelkep af en navraag gedaan bij nieuwbenoemde CVT techniek kenner Steven of de klep bekrachtigd wordt bij + 12V.
Ja welzeker meneer, dus één van de stekkers eraf, en de slang naar de balg eraf, nog steeds vacuüm, concludee overflakkee: ontkoppelklep naar de Palestijnen.
Vraagtekens natuurlijk bij de aanwezigen die zich inmiddels rondom het motorruim verzamelt hadden, maar ja, soms doen (oude) auto's dat, laten je zomaar ineens weten dat ze zich niet zo lekker voelen en op z'n minst aan de Asperine moeten.
Fred dus even lief aangekeken (door Wim) of hij een vervangend exemplaar had liggen, en jawel hoor, in twee smaken maar liefst; wit en grijs.
Doe ons maar wit meneer, dank u.
Even provisorisch gemonteerd (met die rubbers ben je anders zomaar weer een uur verder en het was al aan de late kant), en jawel de auto kwam weer van zijn plek zonder eerst 3000 toeren te maken (hooguit handig als je stoplicht sprint aspiraties hebt met 70 woest trappelende pony's)
Steven had inmiddels zijn skillz losgelaten op de rooie en dat liet zich vertalen in een tevreden spinnende B14.
En...voordat ik de foto's hieronder ga neerdonderen, even een aparte en eervolle vermelding voor ik meende mevrouw Oosterlaan (correct me if i'm wrong) voor de vers gebakken pannenkoeken waarvoor het meel (wat gelukkig niet al te duur bleek) werd geleverd door André.
Voor de wat jongere lezers onder ons, ik refereer aan onderstaand liedje, zing je mee?
Elsje Fiederelsje, zet je klompjes bij ’t vuur
Moeder bakt pannekoeken, maar het meel is zo duur
Tingelingelinge pannekoek, stroop met rozijnen
Tingelingelinge pannekoek, kom op bezoek!
Enorm bedankt voor de gastvrijheid en de mooie verhalen Fred, tot wederziens!
Ploaties:
Gelieve Inloggen of een account aanmaken om deel te nemen aan het gesprek.
Moderators: Mark Smeets
